🔰 تنش‌های مرزی جدید در قره باغ و مرز آذربایجان و ارمنستان وزارت دفاع آذربایجان طی بیانیه های خود در روز چهارشنبه و پنجشنبه اعلام کرده است که ارتش این کشور به تیراندازی و حملات توپخانه و خمپاره ارمنستان از منطقه واردانیس استان گغارکونیک به استان کلبجر پاسخ متقابل داده است. همچنین مواضع آذربایجان در استان خوجاوند و خطوط تماس منطقه قره باغ کوهستانی از نزدیکی محل حضور صلحبانان فدراسیون روسیه مورد حمله قرار گرفته است. طبق بیانیه طرف آذری ارتش این کشور تلفاتی نداشته است. وزارت دفاع ارمنستان با تایید حملات از سوی آذربایجان در استان گغارکونیک اعلام کرده است که پنج سرباز بر اثر حملات توپخانه ای به مواضع نظامی به شدت زخمی شده اند. منابع ارمنی در داخل قره باغ کوهستانی از حملات ارتش آذربایجان و وحشت ساکنان نزدیک خطوط تماس سخن گفته اند. شهروندان ارمنی این منطقه معتقدند که حملات اخیر به دلیل خشم دولتمردان باکو از تجمع ۵۰ هزار نفری در خان کندی (استپاناکرت) و مخالفت با الحاق به آذربایجان انجام شده است. طبق ادعای مقام های ارمنی حاکم بر قره باغ کوهستانی، اکنون این منطقه ۱۲۰ هزار شهروند با اکثریت ارمنی و و اقلیت کرد ایزدی دارد. رسانه های دولتی آذربایجان این تجمع را اتوبوسی و ۵۰ دلاری نامیده اند که با پرداخت پول انجام شده است. ▪️بیشتر بخوانید: تجمع ۵۰ هزار نفری در استپاناکرت و مخالفت با الحاق به آذربایجان نیکول پاشینیان نخست وزير ارمنستان روز پنجشنبه هفته گذشته با ابراز نگرانی از تدوام تنش های مرزی و خطوط تماس گفته است: “آذربایجان با حملات تلاش می‌کند ارمنستان را به نقض آتش بس مسکو و بیانیه کاهش تنش سوچی متهم کند.” وی همچنین خواستار ایجاد یک منطقه حائل بی طرف در حاشیه خطوط تماس قره باغ کوهستانی شده است. مخالفان پاشینیان وی را به دلیل عدم پاسخگویی به حملات آذربایجان و عدم دفاع از حقوق ارامنه قره باغ کوهستانی، خائن خطاب کرده اند. رسانه های دولتی جمهوری آذربایجان همچنین پا را فراتر گذاشته و این بار از کشف مین های تولید روسیه در منطقه تخلیه شده آغدام خبر داده اند که تاریخ تولیدشان پس از امضای معاهده آتش بس ۱۰ نوامبر سال ۲۰۲۰ است. منابع مدعی هنوز مدرکی از این مین‌ ها ارائه نکرده اند. لازم به ذکر است ارتش ارمنستان منطقه اشغالی آغدام را بر اساس معاهده آتش بس در ۲۰ نوامبر ۲۰۲۰ به آذربایجان بازگردانده است. بنابر تحلیل تحولات جهان سیاست ارمنی ستیزی در آذربایجان همچنان به شکل تنش آفرینی، تیراندازی، نقض آتش بس و اتهام زنی دنبال می‌ شود. همچنین فعالین اجتماعی در داخل این کشور بر این باور هستند که بانیان این سیاست تلاش می‌ کنند تا با ایجاد تنش، بر بی ثباتی و فساد اقتصادی در کنار دیکتاتوری سیاسی که دولت آذربایجان مسئول آن است سرپوش بگذارند.