#خطبه_متقین نَزَلَتْ أنْفُسَهُمْ مِنْهُمْ فِي ألْبَلَاءِ كَالَّتي نَزَلَتْ فِي ألرَّخَاءِ در بلا و فتنه و سختی و محنت چنانند که دیگران در آسایش و آرامش و راحتی اند. بلا را نه تنها زبان به شکوه نمی گشایند، كه در آغوش می فشرند و خدا را به اعطای سختی‌ها و مشقات سپاس می گویند. برای راحتی نیامده‌اند و به طمع آسایش نمی‌زیند که سختی‌ عذابشان دهد. دنیا را زندان خویش می‌دانند و چشم آسایش داشتن از زندان را ابلهانه می‌شمرند. تپه‌های ناملایمت را یکی پس از دیگری می‌پویند و چشم از افق رضایت خداوند بر نمی‌دارند. عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أنْفُسَهُمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أعْيُنِهِمْ عظمت خالق را در وجودشان چنان کرده که ما سوا را در نظرشان کوچک و حقیر جلوه گر ساخته است. آن چنان خدا تمامی حجم دلشان را اشغال کرده که جا برای غیر خدا نمانده است. از آن دم که دل به خدا سپرده اند چشم غیر خدا فروبسته اند. #قسمت_سوم https://eitaa.com/joinchat/658571311Ca2df6ab96b