جنگ تحمیلیِ مکتب اقتصادی شیکاگو تلفات ناشی از جنگ تحمیلیِ مکتب اقتصادی شیکاگو بر روسیه پیوسته رو به افزایش بوده. در سال ۱۹۹۸، بیش از ۸۰ درصد مزارع روسیه ورشکست و تقریبا هفتاد هزار کارخانه دولتی تعطیل شدند که باعث شیوع بیکاری گسترده شد. در سال ۱۹۸۹، قبل از آغاز شوک درمانی، دو میلیون نفر در فدراسیون روسیه، با روزی کمتر از چهار دلار، در فقر می‌زیستند. در نیمه دهه نود که متخصصان شوک درمانی "شربت تلخ"شان را به کام روسیه ریخته بودند، بنا بر آمار بانک جهانی، ۷۴ میلیون روس زیر خط فقر زندگی می‌کردند. این آمار حکایت از آن دارد که اصلاحات اقتصادی روسیه می‌تواند افتخارِ فقرزایی برای ۷۲ میلیون نفر تنها طی ۸ سال را به خود اختصاص دهد. در سال ۱۹۹۶ بیست و پنج درصد روس‌ها، یعنی تقریبا ۳۷ میلیون نفر که در فقر می‌زیستند افرادی "درمانده" توصیف شدند. روس‌ها در تیره‌روزیِ زندگی تحت حاکمیتِ کمونیسم، به رغم آپارتمان‌های سرد و پرازدحام، دست‌کم سرپناهی داشتند، اما در سال ۲۰۰۶ دولت تصدیق کرد که ۷۱۵ هزار کودک بی‌خانمان در روسیه زندگی می‌کنند که یونیسف شمار آنها را تا حد ۳/۵ میلیون کودک قلمداد کرد. در دوران جنگ سرد، اعتیاد گسترده به الکل در روسیه از نگاه غرب شاهدی بر غم‌انگیز بودنِ زندگی در کمونیسم بود، به قدری غم‌انگیز که روس‌ها برای سر کردن روز خود، ناچار بودند که مقدار زیادی ودکا مصرف کنند. با این حال در رژیم سرمایه‌داری روس‌ها بیش از دو برابرِ عادت گذشته‌شان الکل می‌نوشند و اکنون نیز خواهان مسکن‌های قوی‌ترند. عده مصرف‌کنندگان مواد مخدر از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ نهصددرصد یعنی حدود ۴ میلیون نفر افزایش یافته است که بسیاری از آنان به هروئین معتادند.