در برخی از احادیث شیعه، پرچم‌های سیاه از نشانه‌های فرج شمرده شده است. برای مثال، در حدیثی امام علی(ع) اختلاف میان شامیان، پرچم‌های سیاه و صیحه در ماه رمضان را نشانه‌های فرج را شمرده است. اما در دیگر روایات، پرچم‌های سیاه به زوال حکومت امویان و قیام ابومسلم خراسانی ربط داده شده است. برای نمونه، در حدیثی از امام باقر، به زوال حکومت بنی‌امیه و بنی‌عباس اشاره شده و از اصحاب پرچم‌های سیاه سخن آمده است[۴] همچنین در احادیثی، صراحتاً ابومسلم خراسانی صاحب پرچم‌های سیاه خوانده شده است.[۵] مطالب مطرح‌شده در احادیث اهل‌سنت هم به شرح زیر است: زوال بنی‌امیه پس از قیام پرچم‌های سیاه.[۶] نکوهش کسانی که پس از قیام پرچم‌های سیاه به قدرت می‌رسند.[۷] اختلاف پرچم‌های سیاه[۸] ظهور سفیانی[۹] فرماندهی شعیب بن صالح[۱۰] ظهور امام مهدی(ع) در مکه