است، شوخی که نیست… فتنه یعنی آزمون؛ آزمونِ «آزادگی»، «لقمه حلال و تربیت خانوادگی»، «شرافت و نجابت و حیاء»، «ایستادن کنار حق»؛ به‌قیمت از دست‌دادن «دوستان»، «نزدیکان» و «موقعیت‌هایی که داشتی»… آزمون سختی است؛ تحت‌فشار قرارگرفتن دارد: ازسوی دوستان، کسان، بستگان و… بله امثال ما، علاوه بر فحش‌خوردن از مخالفین نظام، مورد بی‌مهری جمهوری اسلامی نیز قرار گرفته‌ایم! اما ایرادی ندارد! امروز باید نگاه‌مان به سیّدعلی باشد‌؛ امروز میزان، است ولاغیر… جریان حق، همواره در طول تاریخ، توسط جارچی‌های مخالفین، آماج بدترین اتهامات بوده؛ أنبیاء و امامان را هم با سوءاستفاده از جهل مردمان و تحریف در باورهای‌شان قربةإلی‌الله! به‌شهادت رسانده‌اند… تاریخ، تکرار شده و می‌شود… باید بین حق و باطل انتخاب کنیم… بین رهبری که دنبال استقلال، آزادی و اقامۀ دین در کشور است و جریانی که نه رهبر دارد، نه برنامه‌ای برای فردای براندازی و شرم این‌که با تجزیه‌طلب و هم‌جنس‌گرا هم متحد شده، بلکه بتواند کاری کند! زهی خیال باطل. امروز باید وظیفه‌مان را به‌درستی انجام دهیم؛ هرچند به ما حمله کنند، فحش بدهند و اندکی بعد آن‌گاه که فتنه افول کرد، دوباره امثال مهران‌مدیری، بودجه‌های میلیاردی بگیرند و از عاشق‌شدن ما بپرسند و صداوسیما و سازمان‌های فرهنگی همچنان نیروهای انقلابی را در حاشیه رها کنند و استفاده‌ای از آن‌ها نکنند! با همۀ بی‌مهری‌هایی که به ما شده و می‌شود، اما از روی اعتقاد، همچنان عاشقانه از این نظام عزیز، دفاع کرده و خواهیم‌کرد. به‌قول رفقا: ، رسوا شدن هم دارد…@montaaz