علی علیه السلام بر بالین زهرا علیها السلام نشست و سر زهرا علیها السلام را روی زانو گرفت.
زهرا عرض کرد: یا اباالحسن وصیتهایی دارم که میل دارم شما به این وصیتها گوش کنید. فرمود: سمعاً و طاعةً، هرچه شما بفرمایید.
ابتدا زهرا علیها السلام از روی تواضع و ادب و فروتنی جمله‌هایی گفت که قلب مقدس علی علیه السلام را آتش زد.
علی جان! من در مدتی که در خانه تو بودم مانند کنیزی برای تو بودم. در خانه تو در نهایت امانت به سر بردم. در خانه تو چنین و چنان بودم. وقتی که این جمله‌ها را گفت، اشکهای علی علیه السلام سرازیر شد.
سر زهرا علیها السلام را محکم به سینه چسبانید، به علامت اینکه دیگر حاضر نیستم تو این چنین از من معذرتخواهی کنی، چون معنی سخن زهرا علیها السلام این بود که اگر من در وظیفه کوتاهی کرده‌ام مرا ببخش، و معنای عمل علی این بود: زهرا جان! من مایل نیستم و راضی نیستم که چنین سخنانی بر زبان تو جاری شود؛ من از اینکه چنین سخنانی از تو بشنوم رنج می‌برم.
📕آشنایی با قرآن، ج ۷، ص۵۷
منتظران ظهور🍃🌹🍃🌹
↙️به مابپیوندید↙️
╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮
@montazer_313_mhdi
╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯