شاهزاده ای در خدمت قسمت صد و‌چهل و هشتم: خلیفه دوم هم جام مرگ را سرکشید و رفت تا در آن سرای جاویدان جوابگوی آنچه که کرده و نکرده باشد ،اما ابولؤلؤ ایرانی که به ضرب خنجر او را از پای در آورد از کینهٔ عمریان در امان نماند و او هم راهی ملکوت شد و بازماندگان عمر کینهٔ ایرانیان را به دل گرفتند و در این زمان بود که مدینه و بلاد عرب برای ایرانیان نا امن شد ، هر کجا مهاجری از ایران بود به تقاص خون عمربن خطاب به آنها تعرض میشد و چندین ایرانی به دست پسر عمر ، از زندگی ساقط شدند که یکی از آنان زنی بیگناه بود که گناهش این بود که دختر ابولولو ایرانی ست. این اخبار به گوش فضه میرسید و او برای جماعت ایرانیان دعا می کرد که از این کینه جان سالم به در ببرند. حالا امیدی میرفت که مردمی که نزدیک به ده سال تحریف های خلیفه و ظلم های عمال خلیفه را دیده و تحمل کرده بودند به سمت امیرالمؤمنین حیدر کرار کشیده شوند و خلافتی را که از آن ایشان بود به مولای عالمیان باز گردانند. اما روزگار چنان پیش میرفت که حرف حق در نطفه خفه می شد و ناحق بر منابر خودنمایی می کردند... خبری گوش به گوش و دهان به دهان می چرخید. یکی از وصیت خلیفه دوم خبر میداد و آن دیگری شورایی را نام میبرد که مأمور انتخاب خلیفه بودند، اینان از یاد برده بودند که سالها پیش ، قبل از شهادت رسول الله ، خداوند خلیفه ای را برای دینش تعیین نمود ، خلیفه ای که مردم حقش را ضایع کردند و نگذاشتند دین را راهبری کند ، اما اینک چشم به دهان بنده ای از بندگان خدا داشتند و خلیفه ای را که او تعیین می کرد ، بر مسند خلافت می نشاندند بدون انکه به خود گوشزد کنند که این مقام از آن کسی دیگر است ، از آن کسی ست که خداوند تعیین کرده نه کسی که بنده خدا وصیت کند.. ادامه دارد... 📝ط_حسینی 🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺