امام واسطه فیض امام واسطۀ فیض بین عالم مُلک و ملکوت است؛ بنابراین شناخت و معرفت رحمت واسعۀ حق یعنی «امام زمان» از واجبات حیات بشری است. بدیهی است در اثر این معرفت، فیوضات و کمالات خاصی نصیب بنده می‌‌شود. امام زمان، قلب عالم امکان وجودمقدس امام زمان ارواحنافداه قلب عالم امکان است که به مانند قلب صنوبری که نقش خون‌رسانی به تمام وجود انسان را عهده‌دار است و حیات جسمانی انسان به‌ واسطۀ این خون‌رسانی تداوم می‌یابد، جریان فیوضات و کمالات الهی که موجب حیات طیب و معنوی انسان می‌شود نیز به یُمن وجود امام در عالم صورت می‌گیرد. گفتنی است که تمام ارزاق مادی و معنوی به اذن خداوند از طریق امام به کل عالم امکان جاری می‌شود. همان‌گونه که قلب در وجود ما بدون سر و صدا تداوم حیات جسمانی را به عهده دارد، قلب عالم امکان(امام زمان) نیز بدون صدا و جنجالی، به ‌صورت دائم و مستمر الطاف و فیوضات الهی را در زندگی ما جاری می‌کند. بدین ترتیب، حیات طبیعی و معنوی ما با وجود و نَفَس امام صورت می‌گیرد؛ بنابراین امام، قلب انسانی را که پذیرای فیوضات الهی شده است، به عرش خدای رحمان مبدل می‌سازد: «قلبُ المَومِنِ عَرشُ الرَّحمن»[۱]. قلبِ عرشیِ انسان مومن است که متخلق به صفات و اسماء الهی می‌شود.