1- تسليم خدا شدن، يك امر اختيارى است و اكراه و اجبارى وجود ندارد. 2- تسليم خدا بودن، بايد با عمل همراه باشد. 3- نيكوكار بودن، به تنهايى كافى نيست، اخلاص در عمل هم لازم است. 4- معنويات را با تمثيل و تشبيه به محسوسات و ماديّات بيان كنيم. (عملِ خالصانه، به ريسمانى محكم تشبيه شده است). 5- با توجّه به معاد و تفّكر درباره‌ى آينده، راه خود را انتخاب كنيم. 6- آفرينش، همه به يك سوى و يك هدف روانه است.