"دوم: استدلال دوم اینها احادیثی است که بر اختصاص شفاعت به گنهکاران دلالت دارد از جمله: پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)فرمود: شفاعت من برای اهل کبائر از امتم ذخیره است. ونیز آن حضرت (علیه السلام) فرمود: شفاعت من برای کسانی از امتم می باشد که گناهان کبیره مرتکب شده اند واما نیکوکاران پس بر آن ها باکی نیست. وهمچنین از آن حضرت آمده: واما شفاعت من در صاحبان کبائر (گناهان بزرگ) - به استثنای شرک وظلم - می باشد. جواب از این استدلال این که: منظور از این روایات بیان مصداق بارزتر وقسمت کامل تر شفاعت است نه منحصر کردن شفاعت در یکی از دو قسم، وشاهد بر آن دلایلی است که قبلا آوردیم."