1- به اميد شفاعت و كارگشايى ديگران راه خدا را ترك نكنيد كه به اين آرزو نخواهيد رسيد.
2- رها كردن هدايت الهى «مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى» و به سراغ آرزوهاى خيالى رفتن محكوم است.
3- ولايت و حاكميّت مطلقه در آخرت و دنيا مخصوص خداست، به سراغ غير او نرويم.
4- غير خدا هر كه و هر چه باشد، زودگذر است و ماندگار نيست.
5- اصل، اراده حكيمانه خداوند است، خواه آرزوهاى ما با آن همساز باشد يا نباشد.
6- جلوهى مالكيّت خداوند، در قيامت بيشتر است.
7- حتّى فرشتگان مقرّب، بدون اذن خدا قدرت شفاعت ندارند، چه رسد به بتها.
8- چون آخرت و دنيا مخصوص خداست، پس اذن و رضايت او در شفاعت ضرورى است.
9- نه هر موجودى حق شفاعت دارد، نه هر خلاف كارى شفاعت مىشود. بلكه شفاعت براى كسى است كه خدا بخواهد و شكى نيست كه خواست خداوند نيز حكيمانه و طبق اصول و ضوابط است.
#استاد_قرائتی
@montazeraan_zohorr