کتاب گناهان کبیره_جلد اول_ ص ۳۹۲ ۲۵_حرامخواری(۲) اکل سحت که از گناهان کبیره شمرده شده بمعنی خوردن مال حرام است و مراد از خوردن مال حرام مطلق تصرف است خواه بمصرف خوردن و آشامیدن برسد یا بمصرف لباس و مسکن و غیره یا اینکه آن را مصرف نکند ولی متصرف شده بصاحبش نرساند در تمام این موارد گفته می شود که مال حرام را خورده است چنانچه مراد از خوردن مال یتیم و مال ربوی حرام بودن تمام اقسام تصرفات در مال یتیم و ربوی است نه خصوص خوردن و آشامیدن و بالجمله شبهه ای در حرمت جمیع تصرفات در مال حرام نیست و سبب اینکه تعبیر از مال حرام به (سحت) شده آنست که سحت بمعنی برطرف شدن و زائل شدن است و مال مسحوت بمعنی مال برده شده و از بیخ کنده شده است و چون مال حرام برکت ندارد و تصرف کننده در آن نفعی نخواهد برد لذا از حرام خواری به اکل سحت تعبیر فرموده اند و ظاهر لفظ سحت جمیع اقسام مال حرام را شامل می شود یعنی هر مالی را که شخص از راه نامشروع و حرام تصرف کند اکل سحت است  . هرچند معصیت و عقوبت در بعضی از آنها زیادتر از بعض دیگر است بلکه بعضی از آنها در حکم جنگ با خدا و پیغمبر (ص) است مانند ربا و بعضی در حکم کفر بخداست مانند رشوه ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ منتظران واقعی ، منتظریم👇👇👇 https://eitaa.com/montazeran10313 👆👆👆👆👆👆 🕋الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌☘