اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (255) اللّه، كه جز او معبودى نيست، زنده و برپادارنده است. نه خوابى سبك او را فرا گيرد و نه خوابى سنگين. آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آنكه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند. گذشته و آينده آنان را مى داند. و به چيزى از علم او احاطه پيدا نمى كنند مگر به مقدارى كه او بخواهد. كرسى (علم و قدرت) او آسمان ها و زمين را در برگرفته و نگهدارى آن دو بر او سنگين نيست و او والا و بزرگ است. 🔷پیام های قرآنی 22 ✅ - هيچ موجودى جز او، ارزش معبود شدن ندارد. «لااله الاّ هو» - حيات واقعى و ابدى وهمه ى حيات هاى ديگر از آن اوست. «الحىّ» - همه چيز دائماً به او بستگى دارد ولحظه اى از تدبير اوخارج نيست. «القيوم» - همه چيز از اوست.«له ما فى السموات...» - نه تنها هستى از اوست، كارايى هستى نيز از اوست. «من ذا الّذى يشفع» - با خيال و توهّم شما، چيزى شفيع و واسطه نمى شود. «من ذا الّذى» - احدى از او مهربان تر نيست. علاقه ومهربانى هر شفيعى از اوست. «الاّ باذنه» - خداوند بر همه چيز ودر همه حال آگاه است، پس از گناه در برابر او حيا كنيم. «يعلم مابين ايديهم وما خلفهم...» - او بر همه چيز احاطه دارد، ولى ديگران بدون اراده او حتّى به گوشه اى از علم او احاطه ندارند. [720] «لا يحيطون بشى ء من علمه» - حكومت و قدرت او محدود نيست. «وسع كرسيّه» - حفاظت هستى براى او سنگين نيست. «ولايؤده» - كسى كه از هستى حفاظت مى كند، مى تواند ما را در برابر خطرات حفظ كند. «حفظهما» و لذا براى حفاظت، سفارش به خواندن آية الكرسى شده است. ----- 720) الم يعلم بانّ اللّه يرى« علق، 14.