🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍃 مثنوی عیدغدیر🍃 ای عیدِغدیر،روزِ آغاز دریُمنِ تو می کنم سخن باز ای عیدِ بزرگِ زندگانی ای جلوه ی عشقِ آسمانی آغازگرِ ولایتِ عشق مانا زِ تو شد روایتِ عشق نامِ علی از تو منجلی شد مولایِ جهانیان علی شد نازم به علی و جایگاهش نازم به جمالِ روی ماهش نازم به غدیر و این گزینش نازم به خدای آفرینش ذی الحجه وهجدهم چو شدروز شد عید خجسته ای وپیروز صادق چه نکو بگفته با دوست کین عیدِ غدیر،خوب ونیکوست عیدی که رسولِ حق درآن عید برجای خودش اَمیر بُگزید گفت اوی° که بِه°زِ فطر وقربان این عیدِ غدیر باشد ای جان بگرفت نبی دستِ آن دوست بالا بنهاد وگفت نیکوست هرکس که منم بر اوی° مولا مولاست بر او علیِّ والا هرکس که مرا بدارد او دوست پس عشقِ علی براو چه نیکوست دستانِ علی برفت بالا شدعیدغدیر، عیدِمولا هرکس که مرا بدارد او دوست پس عشقِ علی بر او چه نیکوست دستانِ علی برفت بالا شد عیدِ غدیر،عیدِ مولا عیدی بُوَد از خدای سرمد عیدی بُوَد از آلِ محمد عیدی که عظیم تر ازهمه عید زین عید° نکوترش چه کس دید این عیدِغدیر عیدِ معبود نامش به سماء ،روزِ معهود نامش به زمین،روزِ میثاق ماَخوذ وشهودِ جمعِ آفاق مهدی زِ غدیر گفت نیکو تاکیست نمایدش دعا او شعر: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸