تا حالا شده کسی رو خیلی دوست داشته باشی و قبل از اینکه از پیشت بره، درست وقتی که هنوز کنارت نشسته، دلت براش تنگ بشه؟؟
تا حالا شده برای یک کاری که انجامش راحت نیست، سختی داره، حتی و بیخوابی گرسنگی داره، دلتنگ بشی؟؟؟
ماه رمضان مصداق همین حرفهاست...
محبوبی که با وجود همین چارچوبی که برای آدم تعیین میکنه
عزیزه و فراقش سخت...
نوری داره که فقط متعلق به خودش، نوری که پناه و تکیه گاه میشه، برای لحظه‌های تاریکی و غفلت یازده ماه دیگه‌ی سال... ماه خدا خیلی ماهه... خیلی ماهه که از همین حالا دلتنگشیم... #شهریاری 👇👇👇
فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَیْنَا وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ
وَ الْحُرْمَهُ الْمَرْعِیَّهُ وَ الْحَقُّ الْمَقْضِیُّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ
اى خداوند، اینک با او وداع مى کنیم
همانند وداع با عزیزى که فراقش بر ما گران است💔
و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایى کند.
عزیزى که او را بر ما پیمانى است که باید نگهداریم،
و حرمتى که باید رعایت کنیم،
و حقى که باید ادا نماییم.
پس، اکنون مى گوییم: بدرود اى بزرگترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا.
(صحیفه سجادیه)