🍂ماتم زده کربلا
🥀تو که فقط روضهها را نمیشنوی، روضهها را زندگی میکنی. هر چه روضهخوانها میگویند را میبینی.
🥀روضه خواندن برای تو، توصیف تصویرهایی است که در مقابل نگاه توست.
🥀به من بگو آقای مهربانم! با این دل نازکی که داری، چگونه پای روضههای جدت مینشینی و دوام میآوری؟!
🥀آقا! کاش میدانستیم این روزها در کدام مجلس روضه مینشینی تا به روضهخوانش میگفتیم اول تا آخر مجلس فقط مدح حسین را بخواند و هر گاه خواست روضهخوانی کند، نام حسین را مدام تکرار کند.
🥀نام حسین برای تو خودش روضۀ مکشوف است، دیگر چه نیازی به روضهخوانی داری؟
🥀خیلی که خواست روضۀ باز بخواند، به او میگوییم واژۀ آب و عطش را تکرار کند.
🥀به گمانم همین کافی است. آب و عطش برای تو دنیا را تیر و تار میکند. بیش از پیش رفتن در روضه به صلاح نیست. درست میگویم؟
ما را میان اشکهایت فراموش نکن!
🌙🍂شبت بخیر ماتمزدۀ کربلا!
✍محسن عباسی ولدی