اگر من و شمای بچه شیعه تا سال دیگه بشیم سرباز مهدی زهرا و ۳۱۳ یارِ حضرت قائم عجل الله رو تشکیل بدیم...
میدونی چی میشه؟
یکیش این که سال دیگه میریم مدینه توی حرم خود حضرت مادر،دور ضریح زیباشون برای پهلوی شکسته‌اشون روضه می‌خونیم و اشک میریزیم...(:
این که وقتی میری مدینه با یه دل سنگین بر نمی‌گردی...
که من تا این جا اومدم و مزار بی نشون مادرم رو بغل نگرفتم...(:
اونایی که رفتن میدونن چه دردیِ...!