【❥◆ #درس_اخلاق جلســہ ۱۴ ◆❥】 ▫️بیمـاری وسیلہ ای برای کم شدن گناهان است▫️ ✸ یڪ حدیث از نهج البلاغه: حضرت امیـر مؤمنان امام علی علیہ السلام بہ عیادت یکی از اصحابشان که مریض بود رفتند، یہ خـرده اون مریض نالہ کرد، حضرت او را موعظہ کردند و فـرمودند: «جـَعَلَ اللهُ ما کانَ مِن شَکْواکَ حَطّاً لِسَیِّئاتِڪَ» خـداوند بیماری تو را وسیلہ کاستن گناهانت قـرار داده است. ✸ بعد حضرت او را دلداری دادند و فرمودند: «فَاِنَّ الْمَرَضٌ لا اَجْرَ فیہِ وَلٰکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئاتِ، وَ یَحُطُّهَا حَتَّ الْاَوْرَاقِ» مریضی و بیماری پاداشی ندارد، اما از بین برنده‌ی گناهان است. برای مریضی به انسان پاداش نمی‌دهند، اما فایده‌اش این است کہ گناهان را از بین می‌برد. همانطور باد پائیز ی برگ درختان را می‌ریزاند، مریضی هم باعث ریختن گناهان می‌شود. ✸ بہ همین دلیل وقتی انسان از بستر بیماری بر می‌خیزد، یڪ نورانیتی دارد، چون گناهش آمرزیده شده، نورانی شده و باید از این بہ بعد حواسش را جمع کند کہ دیگر گناه نڪند. ✸ پس تب و لزری که انسان می‌کند، کفاره‌ی گناهانش است. البته ریزش گناهان در حالت مریضی برای انسان های خوب است، والا کسانی کہ نماز نمی‌خوانند و روزه نمی‌گیرند و تقوا ندارند، مرض برای آنها فایده‌ای ندارد، بیماری برای آنها عذاب است. ✸ اما برای اولیای خـدا بیماری خوب است، اگر انسان بیمـار نشود یڪ حالت غرور در او پیدا می‌شود. بنابراین مریضی و بیماری برای رفع غـرور آدم خوب است. بد نیست آدم گاهی مریض شود. ⚠️پس اگر یڪ وقت مریض شدید، شِکوه نڪنید. ✸ من در ”تفسیر شیخ ابوالفتوح راضی“ دیدم ڪه یکی از اولیای خـدا سی سال مریض بود و در بستر خوابیده بود. بہ عیادت او آمدند و پرسیدند: می‌خواهی خوب بشوی؟ یا می‌خواهی خوب نشوی و بمیری؟ او در پاسخ گفت: « هرچہ خـدا بخواهد » ✸ شکایت ابداً از او ندیدند، خیلی حـرف است کہ آدم سی سال بستری باشد و شکایتی نکند. ✍منبع: 📗ڪتاب #بدیع_الحکمة حکمت ۱۴ از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) ╭━═━⊰❀❀⊱━═━╮ 🏴اَلّلهُمَّـ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرج🏴 ╰━═━⊰❀❀⊱━═━╯