[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۴ - حیات و زندگی زمین به وجود آن حضرت - جلد ۱، صفحه ۱۲۶]  ۷ - حبّ (دوستی) آن حضرت نسبت به ما از بحثی که درباره لطف آن حضرت نسبت به ما در حرف تاء گذشت دوستی آن جناب نیز واضح می‌شود، زیرا که لطف میوه محبّت است. همچنین در بخش سوم؛ حقّ پدر بر فرزند؛ و تشییع مردگانِ ما؛ در این زمینه مطالبی گذشت. به هر حال همه احسان آن حضرت در حقّ ما ثمره و نتیجه محبتش نسبت به ما است اِنْ شاء اللَّهُ تَعالی. ولی یک نکته را که نباید غافل باشی اینکه محبّت او در حقّ ما جز از جهت ایمان و اطاعت ما نسبت به خداوند عزّ و جل نیست، پس اگر محبّت آن بزرگوار را می‌خواهی، بر تو باد اطاعت خدای تعالی، و مبادا که با مخالفت کردن با خداوند او را اذیت و با وی دشمنی کنی که از کسانی خواهی بود که خداوند درباره آنها فرموده است: « اِنَّ الَّذینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ وَ اَعَدَّلَهُمْ عَذاباً مُهیناً » [۴] ؛ البته آنان که خدا و رسولش را می‌آزارند، خداوند در دنیا و آخرت لعنتشان کرده است، و برایشان عذاب خوار کننده ای آماده نموده است. و در دارالسلام از امام باقر علیه السلام روایت شده که به جابر جعفی فرمود: بنده جز با اطاعت؛ به خداوند تبارک و تعالی نزدیک نمی شود، دوری از آتش با ما نیست، آنکه مطیع و فرمانبردار خدا باشد، دوست و ولیّ ماست. و هر که خداوند را معصیت کند، دشمن ماست. و ولایت ما جز با عمل و دوری از گناه به دست نمی آید. اخبار در این زمینه زیاد است. البته همان طور که اطاعت خداوند متعال موجب محبّت می‌شود همچنین معصیت مایه زوال آن است چنانکه در کافی از حضرت ابوعبداللَّه صادق علیه السلام آمده که فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هیچ بنده ای نیست مگر اینکه چهل سپر بر او هست تا اینکه چهل گناه کبیره مرتکب شود، پس هرگاه چهل معصیت کبیره مرتکب شد سپرها از او برداشته می‌شود، آنگاه خداوند متعال به فرشتگان وحی می‌کند که بنده مرا با بالهای خود بپوشانید. پس فرشتگان او را با بالهای خود می‌پوشانند امّا او هیچ زشتی را فروگذار نمی کند؛ مگر اینکه آن را مرتکب شود، تا به حدّی که با افتخار، کارهای زشت خودش را برای مردم بازگو کند. آنگاه فرشتگان می‌گویند: خداوندا این بنده تو، هیچ نهی و زشتی را رها نکرد تا اینکه مرتکب شد، و ما خجالت می‌کشیم از آنچه انجام می‌دهد. پس خداوند عزّ و جل وحی می‌کند که بالهای خود را از او بردارید. و هرگاه این چنین وضعی انجام شد، آن شخص شروع می‌کند به دشمنی با ما اهل البیت. پس در این هنگام پوشش او در آسمان پاره می‌شود. و فرشتگان عرضه می‌دارند پروردگارا این بنده تو بدون پوشش ماند؟ پس خداوند عزّ و جل به آنها وحی می‌کند اگر خدای را در او نیازی بود شما را امر نمی کرد که بالهایتان را از او برگیرید [۱] . ---------- [۴]: ۲۱۶. سوره احزاب، آیه ۵۷. [۱]: ۲۱۷. کافی، ۲ / ۲۷۹. ارسال شده توسط کتاب‌خوان قائمیه https://www.ghbook.ir/Book/106 ┈••✾•🌿🌸🇮🇷🌸🌿•✾••┈ 💠مُنتَظِر'انِ فَرَج💠 ⚘اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌⚘ ╭━━━━⊰❀🕋❀⊱━━━━╮ @montazeranefaraj31314 ╰━━━━⊰❀♥️❀⊱━━━━╯