ازدواج پدر و مادرپیامبر اسلام (ص) عبدالله بن عبدالمطلب وآمنه بنت وهب در تاریخ آمده است که پس ازداستان ذبح عبدالله و نحر صد شتر، عبدالمطلب همراه پسرش عبدالله به خانه وهب بن عبد مناف رفتند. وهب از بزرگان قبیله خود بود و در این دیدار، دختر او، آمنه،به ازدواج عبدالله درآمد. آمنه از زنان نجیب و برجسته قریش بود که به صفات والای اخلاقی،پاکدامنی و کرامت شناخته میشد. مسعودی می‌گوید:«وقتی عبدالله به پدرش عبدالمطلب گفت:پدر، در عالم رویا دیدم که از مکه خارج گشته‌ام و دو نور از پشتم خارج شدند؛ یکی مشرق و دیگری مغرب را فرا گرفت. سپس آن دو نورباسرعتی بیش از زدن پلک چشم، دایره‌وار در پشت من قرار گرفتند. عبدالمطلب فرمود:اگر رؤیای توصادق باشد، از تو بهترین موجود جهانیان خارج خواهدشد.» شیخ عباس قمی می‌گوید:«چون عبدالله به سن شباب رسید، نور نبوت از جبین او ساطع بود. جمیع اکابر و اشراف نواحی آرزو داشتند که دختران خود را به عقد او درآورندو نور او را بربایند، چرا که او در حسن و جمال یگانه زمان خود بود.در روز، هر که بر او می‌گذشت، بوی مشک و عنبر از او استشمام می‌کردو اهل مکه او را "مصباح حرم"می‌نامیدند. سرانجام،به تقدیرالهی، عبدالله با آمنه بنت وهب ازدواج کرد.» عبدالله بن عبدالمطلب در هنگام ازدواج با آمنه که در ۱۹ جمادی‌الثانی سال ۵۴ یا ۵۳قبل از هجرت بود، ۲۵ یا ۳۰ساله بود. آمنه از عبدالله، حضرت محمد را باردار شد. براساس نقل‌ها، او در دوران بارداری به جهت حمل پیامبر اکرم،هیچ‌گونه زحمت و دردی احساس نکرد. @montazeranefaraj31314 .