🔅 وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ ﴿۱۳﴾ 🔸 و هر گاه به آنها پند و اندرز دهند هیچ متذکر نمی‌شوند. 🔅 وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ ﴿۱۴﴾ 🔸 و چون آیت و معجزی مشاهده کنند باز هم به فسوس و مسخره پردازند. 🔅 وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿۱۵﴾ 🔸 و گویند: این خود پیداست که سحری بیش نیست. 🔅 أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۱۶﴾ 🔸 (و با تعجب و انکار گویند) آیا چون ما مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز زنده و برانگیخته می‌شویم؟ 🔅 أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۱۷﴾ 🔸 یا پدران گذشته ما زنده می‌شوند؟! 🔅 قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ ﴿۱۸﴾ 🔸 بگو: آری شما (و هم پدرانتان) خوار و ذلیل به محشر مبعوث خواهید شد. 💭 سوره: صافات 🆔 @SedayeVahy 🕊🤍