گر بخواهد با اشاره خاک را دُر میکند عشقِ او هر لحظه در قلبم تَبَلوُر میکند او رئوفِ‌ اهلِ‌بیت است و چنان‌ جدش‌ حسین با نگاهی عالمی را در دَمی حُر میکند قسمتم مشهد نگردد گر که سالی چند بار قلبِ من در سینه احساسِ تأثر میکند فخرکردن هم خدایی فخرکردنهای ماست هر که اربابش رضا باشد تفاخر میکند مادری دیدم که طفلش را رضا داده شفا پایِ ایوان دارد از آقا تشکر میکند مدح ما حتی نَمی از آبِ اقیانوس نیست هیچ‌جایی‌درجهان کربُ‌بلا و طوس نیست السلام علیک یا علی بن موسی الرضا (ع)