🔰 ۱ 💠جلسه پنجاه ونهم 🔹️انتظار سبز ✍دوره غیبت امام مهدی عج دوران سختی است که شیعه در فراق امام مهربان خود سپری می کند؛ ولی امید به آمدن او، دل و جان آنها را شور و نشاط می بخشد و تحمل سختی ها و دشمنی ها را آسان می کند. این امید و آرزوی ظهور او که همیشه و همه جا برای انسانهای مؤمن، نجات بخش و راهگشا بوده، در روایات اسلامی، «انتظار» نامیده شده است؛ انتظاری که منتظران را به امام موعود خود وصل می کند و مرهمی بر زخم فراق ایشان است. آری؛ «انتظار» آن اکسیر ارزشمندی است که مؤمنان منتظر در دوره غیبت را آماده استقبال از ظهور مهدی موعود می کند و راه و رسم چگونه زیستن را به آنها می آموزد. 🔹️حقیقت انتظار و جایگاه آن برای «انتظار» معانی گوناگونی گفته اند؛ ولی با دقت و تأمل در این کلمه می توان به حقیقت معنای آن پی برد. انتظار، چشم به راه بودن است و این چشم به راهی به تناسب بستر و زمینه آن ارزش می یابد و آثار و پیامدهایی دارد. انتظار تنها یک حالت روحی و درونی نیست؛ بلکه از درون به بیرون سرایت می کند و حرکت و اقدام را می آفریند. به همین دلیل است که در روایات، انتظار، یک عمل و بلکه بهترین اعمال، معرفی شده است. انتظار به «منتظر» شکل می دهد و به کارها و تلاش های او جهت خاصی می بخشد. بنابراین «انتظار» با نشستن و دست روی دست گذاشتن، نمی سازد. انتظار با چشم به در دوختن و حسرت خوردن، تمام نمی شود؛ بلکه در حقیقت انتظار، حرکت و نشاط و شور آفرینی نهفته است. آنکه در انتظار مهمان عزیزی است، سر از پا نمی شناسد و در تلاش است تا خود و محیط اطراف خود را برای آمدن مهمان، آماده کند و موانع حضور او را بر طرف سازد. ۱ _؏َـجِّـلْ _لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج❣ @montazeranzohour_313