جبرئيل يکي از چهار ملائکة الهي است که خداوند او را بر ديگر ملائک برتري داده و برگزيده است. گاه در روايات از او با تعبير «طاووس الملائکه» ياد شده که از برتري او بر ديگر ملائک از حيث جمال و زيبايي حکايت مي‌‌کند. در مقاطع مختلف پس از ظهور، جبرئيل و ميکائيل حضور ملموسي دارند، که از آن جمله مي‌‌توان به سرآغاز ظهور و هنگامة بيعت با حضرت مهدي(ع) در «مسجدالحرام» و نيز لشکر کشي براي نبرد با سفياني و شکست و کشتن او اشاره کرد. جبرئيل قيام امام عصر(ع)، واقعه‌اي شريف و در عين حال دوست داشتني است که از هزاران سال پيش، بسياري چشم اميد به وقوع آن داشته‌اند. يکي از مقاطع مهمّ تاريخ پس از ظهور، نبرد با شيطان است. در اين جنگ که به حق مي‌‌توانيم آن را بزرگترين جنگ تاريخ حيات بشر بدانيم، دو جبهة حقّ و باطل رو در روي هم مي‌‌ايستند؛ سپاه باطل متشکّل از جنّ و انسي است که تحت فرمان ابليس قرار دارند و در مقابل آنان، سپاه حق از مجموعة ملائکه، جنّيان مؤمن و انسان‌هايي است که به ولايت و فرماندهي امام عصر(ع) مفتخر گشته‌اند. ممکن است برخي گمان کنند اينجا اوّلين حضور ملموس ملائکه بر روي زمين است؛ در حالي که ملائکه از مدّت‌ها قبل براي همراهي با امام عصر(ع) قدم بر زمين نهاده‌اند. امام صادق(ع) فرمود: «نخستين کسي که با قائم(ع) بيعت خواهد نمود، جبرئيل است. او در چهرة پرندة سفيدي از آسمان فرود مي‌‌آيد و با آن حضرت دست بيعت مي‌‌دهد. آنگاه يک پا بر بيت الله و پاي ديگر [را] بر بيت المقدّس مي‌‌گذارد و با نداي زيبا و رسايي که همگان آن را مي‌‌شنوند، مي‌گويد: «أَتَى أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ؛1 [هان] امر خدا دررسيد پس در آن شتاب مکنيد او منزّه و فراتر است از آنچه [با وى] شريک مى‏سازند.» که البتّه آن گونه که خواهيم ديد، در غديرخم نيز او اوّلين بيعت کننده بود.