فِى النَّاسِ وَأَتَزَيَّنُ بِهِ بَيْنَهُم».[۷]
۶. در روايتى معتبر آمده است كه امام رضا عليه السلام هرگاه مىخواست لباس نو بپوشد، لباس را از سمت راست خود مى پوشيد و پس از پوشيدن لباس، ظرفى آب مىطلبيد وهر يك از سورههاى توحيد وكافرون وآية الكرسى[۸] را ده مرتبه بر آن مىخواند، سپس آب را بر لباس مىپاشيد ومىفرمود: «هر كه چنين كند، همواره در وفور نعمت باشد تا وقتى كه تار نخى از آن لباس باقى باشد».[۹]
پوشيدن لباس نو ورهايى يافتن از آفات
.
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به هنگام پوشيدن لباس نو «لا اِلهَ إلّا اللّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه» بگو، تا از آفتها نجات يابى. وچيزى را كه بسيار دوست دارى فراوان ياد نكن كه تو را در هم مىشكند واگر با كسى كارى داشتى در غيابش به او دشنام نده كه در دلش اثر مىكند».[۱۰]
شكرانه پوشيدن لباس نو
در روايتى معتبر آمده است كه حضرت امير المؤمنين على عليه السلام فرمود: «هرگاه خداوند لباس نو نصيب كسى كند، شايسته است وضو بگيرد ودو ركعت نماز (شكر) بگزارد ودر هر ركعت سوره حمد وآية الكرسى وسورههاى توحيد و قدر بخواند، سپس از خداوندى كه تن او را پوشانده ودر ميان مردم زينتش داده، تشكّر كند وحمد وستايش او را به جا آورد وبسيار ذكر «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ» بگويد. هر كه چنين كند، در آن لباس معصيت نكند. وپروردگار به عدد هر نخى كه در آن لباس است، فرشتهاى مىآفريند كه خداوند را به پاكى ياد كند وبراى او استغفار كند وبر او ترحّم كند».[۱۱]
[۱] . ترجمه: «سپاس مخصوص خداوندى است كه چيزى (لباسى) روزىام كرد كه با آن بتوانم خود را در ميانمردم زينت كنم وبا آن خود را بپوشانم ودر آن براى پروردگارم نماز بگذارم».
[۲] . ثواب الأعمال، ص ۴۴؛ مكارم الأخلاق، ص ۹۹.
[۳] . ترجمه: «پروردگارا، اين لباس نو را لباس ميمنت وپرهيزگارى وبركت قرار ده. بار خدايا، پرستش نيكووانجام دادن دستورهايت واداى شكر نعمتت را در اين لباس روزىام كن. حمد وسپاس مخصوص خدايىاست كه لباسى به من عنايت كرد كه خود را با آن بپوشانم ودر ميان مردم خود را زينت كنم». كافى، ج ۶،ص ۴۵۸، ح ۱.
[۴] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۹، ح ۴؛ وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۳۷۱، ابواب احكام الملابس، باب ۲۶، ح ۲.
[۵] . ترجمه: «سپاس مخصوص خداوندى است كه بر اندام من لباسى پوشاند كه با آن در ميان مردم خود رامىآرايم. خدايا، آن را مايه بركت قرار ده تا در آن به سوى خشنوديت حركت كنم ودر مساجدت حضور يابم».
[۶] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۸، ح ۲.
[۷] . ترجمه: «حمد وسپاس مخصوص خداوندى است كه لباسى بر اندام من پوشاند كه به وسيله آن عيوبم راپنهان كنم وبا آن خود را در ميان مردم زينت وآرايش دهم». كافى، ج ۶، ص ۴۵۹، ح ۳.
[۸] . سوره بقره، آيه ۲۵۵.
[۹] . عيون اخبار الرّضا، ج ۱، ص ۳۵۱؛ مكارم الأخلاق، ص ۱۰۲.
[۱۰] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۹، ح ۶؛ وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۳۷۳، ابواب احكام الملابس، باب ۲۷، ح ۴.
[۱۱] . كافى، ج ۶، ص ۴۵۹؛ خصال، ج ۲، ص ۴۱۶.
۱۰. ديگر آداب پوشيدن و بيرون آوردن لباس
هيچگاه به طور كامل برهنه نشويد
۱. در حديث است كه حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله از برهنه شدن (به طور كامل) در روز وشب نهى كردند.[۱]
۲. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه مردى (كاملاً) عريان شود، شيطان به او نظر كرده وطمع مىكند كه او را به گناه بكشاند». ونيز فرمود: «هنگامى كه انسان در جمعى نشسته، سزاوار نيست كه رانهاى خود را برهنه سازد».[۲]
۳. ودر حديثى ديگر فرمود: «هرگاه لباس خود را از تن بيرون مىآوريد، «بسمالله» بگوييد».[۳]
ويژگىهاى پوشش بانوان
۱. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «براى زن مسلمان شايسته نيست كه روسرى يا پيراهن بدننما بپوشد».[۴]
۲. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «عرض مقنعه حضرت فاطمه سلام الله علیها به قدرى بود كه تا نصف بازوى آن حضرت مىرسيد وزنان بايد چنين كنند».[۵]
اسراف در پوشش
۱. در حديثى مىخوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود: «كمترين حدّ اسراف آن است كه لباس داخل وبيرون از خانه يكى باشد».[۶]
۲. در حديث است كه از امام كاظم عليه السلام پرسيدند: اگر كسى ده پيراهن داشته باشد اسراف است؟ فرمود: «نه، بلكه به منظور حفاظت از لباس اين كار بهتر است؛ اسراف آن است كه جامه نگاهداشتنى را در جاهاى كثيف بپوشى».[۷] (واين
براى آن است كه پيراهنها دوام بيشترى پيدا مىكند).
پاكيزگى ونظافت لباس
۱. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «پوشيدن لباس نو، دشمن را منكوب مىكند».[۸]
۲. در حديثى مىخوانيم كه حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله فرمود: «هر لباسى كه مىپوشيد بايد پاكيزه باشد».[۹]
۳. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «شستوشوى لباس، اندوه را مىزدايد وموجب قبولى نماز مىشود».[۱۰]