معنی سقیفه 1- سقیفهﯼ بنی ساعده جایگاهی بوده است به صورت سایه بان در مدینهﯼ منوّره که ابوبکر و عمر و سَعْدِ بْنِ عُبَادَه و عُبَیْدَهِ بْنِ جَرَّاح و عدّه ای دیگر از دشمنان و منافقین بعد از رحلت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در آنجا گردِ هم آمدند تا نقشه هائی را که برای غصب خلافت ریخته بودند، اجرا نمایند. و این در حالی بود که امیر المؤمنین علی (علیه السلام) بارها و بارها خصوصاً در غدیر خم به طور رسمی به عنوان خلیفه و جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) معرّفی شده بودند و در آن زمان مشغول خاک سپاری و دفن آن وجود مقدّس بودند، و آنها پس از مدّتی بحث و جَدَل ابوبکر را به عنوان خلیفه، برگزیده و با او بیعت نمودند! (کتاب سلیم: ص:140، احتجاج: ج: 1 ص:91، مراصد الاطّلاع: ج: 2 ص:721) و قابل ذکر است: اوّلین کسیکه پس از انتخاب ابوبکر، در مسجد با او بیعت نمود ابلیس لعین بود که به صورت پیرمرد عابدی در حالیکه گریه می کرد رو به ابوبکر نموده وگفت: «اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذِی لَمْ یُمِتْنی مِنَ الدُّنْیَا حَتَّی رَأَیْتُکَ فی هَذَا المَکَان» یعنی خدا را شکر که قبل از اینکه مرگم فرا برسد تو را در این مکان دیدم، آنگاه دست به دست او داده و با او بیعت نمود!!! (کافی: ج: 8 ص:343 ح: 541)