)عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا شَرِبَ أَحَدُکُمُ الْمَاءَ فَقَالَ: بِسْمِ اللَّهِ، ثُمَّ شَرِبَ ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ، ثُمَّ شَرِبَ فَقَالَ بِسْمِ اللَّهِ، ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ، ثُمَّ شَرِبَ فَقَالَ بِسْمِ اللَّهِ ثُمَّ قَطَعَهُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ، سَبَّحَ ذَلِکَ الْمَاءُ لَهُ مَا دَامَ فِی بَطْنِهِ إِلَى أَنْ یَخْرُجَ. (الکافی، ج‏6، ص384) حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرگاه کسی از شما بخواهد آب بنوشد، پس بگوید: «بِسْمِ اللَّه» و آب بنوشد، و همه آب را نخورد و بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ پس مجدّداً بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ» و آب بنوشد و تمام آب را نخورد و بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ»، و برای بار سوم نیز چنین کند، آن آب تا وقتی در شکم اوست و خارج نشده است، تسبیح خداوند می کند.