👆👆👆ادامه ص اول👆👆👆 🔹در اثنای سفرامام حسین(علیه السلام)به عراق، خبرهای ناگواری به امام(علیه السلام)رسید. که شهادت جناب مسلم بن عقیل(علیه السلام)،هانی،قیس بن مسهر صیداوی و عبدالله بن یَقطُر از آن جمله بود.[3] وقتی خبرشهادت قیس بن مسهر صیداوی را به حضرت امام حسین(علیه السلام) دادند؛ چشم هایشان پر از اشک شد؛ و این آیه شریفه راتلاوت کردند:[4] مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً.(احزاب/23) «درمیان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که باخدابستندصادقانه ایستاده اند؛ بعضی پیمان خود را به آخربردند؛ (و در راه او شربت شهادت نوشیدند.) و بعضی دیگر در انتظارند. وهرگزتغییر وتبدیلی درعهد وپیمان خود ندادند». 🔸عبد الله و مُنذر اسدی وقتی در ثَعلبیه[5] به امام حسین(علیه السلام)خبرشهادت مسلم بن عقیل و هانی را دادند؛ امام(علیه السلام)فرمودند: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏.(بقره/156) «ما از آن خدائیم و به سوی او بازمی گردیم». و امام(علیه السلام)پیوسته این جمله را تکرارمی فرمودند.[6] پس از آن که عبید الله بن حُرّ جُعفی دعوت امام حسین(علیه السلام)را نپذیرفت؛ و گفت اسبم را به شما هدیه می دهم! امام از وی روی گرداندندو فرمودند: لَا حَاجَةَ لَنَا فِيكَ وَ لَا فِي فَرَسِكَ. «(حال که در راه ما از نثار جان دریغ می کنی)؛ ما نیز به تو و به مال تو نیازی نداریم». سپس این آیه را تلاوت فرمودند:[7] وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً.(کهف/51) «ومن هیچ گاه گمراه کنندگان رادستیار خودقرارنمی دهم!». قرآن خواندن سرمبارک امام حسین(علیه السلام)بر نیزه،🖐❤️🖐 🔹قطب راوندی از مِنهال بن عمرو روایت کرده است که گفت: به خدا سوگند که در دمشق بودم؛ سر مبارک امام حسین(علیه السلام)را بر نیزه کرده بودند؛ و درپیش روی آن جناب، کسی سوره کهف می خواند. چون به این آیه رسید: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً.(کهف/9) «تو پنداری که(قصه)اصحاب کهف و رقیم (درمقابل این همه آیات قدرت وعجایب حکمتهای ما) از آیات عجیب ماست؟!»؟ به قدرت خدا، سرمقدس سید الشهداء(علیه السلام)به سخن درآمد؛ و به زبان فصیح گویا، گفت: امر من ازقصه اصحاب کهف عجیب تر است.[8] 3- وَ فَقَّهْتَنَا فِي الدِّينِ. «(سید الشهداء(علیه السلام)فرمودخداوند را شکرمی‌کنم که) آئين دين را بما ياد داد». 🔸حضرت امام جعفرصادق(علیه السلام)فرمودند: لَا خَيْرَ فِي مَنْ لَا يَتَفَقَّهُ مِنْ أَصْحَابِنَا.[9] «از یاران ما، کسانی که در دین تفقّه نمی‌کنند؛ هیچ خیری در آن‌ها وجود ندارد». 🔸حضرت امام جعفرصادق(علیه السلام): اهميت اين امر را تاجايى دانسته، كه حتى اگر لازم باشد بايد اصحاب را با ضرب تازيانه تنبيه كرد؛ تا تفقه در دين داشته باشند؛ ازاين‌رو فرمود: لَوَدِدْتُ أَنَّ أَصْحَابِي ضُرِبَتْ رُءُوسُهُمْ بِالسِّيَاطِ حَتَّى يَتَفَقَّهُوا.[10] «ميخواهم با تازيانه برسر اصحابم بزنند تا دين را خوب بفهمند». 4- امام حسین(علیه السلام)بعد از سه نعمت معنوی، دو نعمت مادی را شکرگزاری می کند؛ ومی فرماید: وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعاً. «(خداوندا تو را شکر می کنم که) ما را شنوا قرار دادی(تا حقائق را بشنویم)». 5- وَ أَبْصَاراً.[11] «(و نیز تو را شکر می کنم که) ما را بینا و با بصیرت قرار دادی».  -------------------------------------- [1] - عمرو بن سعید عاص صحابی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ازسابقه داران اسلام بودکه دو بارمهاجرت کرد؛ و درفتح مکه،غزوه حنین،غزوه طائف و غزوه تبوک حضورداشت. محمد او رابرای فرمانروایی بر روستاهای تبوک،خیبر وفدک،منصوب نمود. عمرو بن سعید درحالیکه به سوی سرزمین شام حرکت نمود؛ درنبرد اجنادین در زمان خلافت ابوبکر کشته شد. [2] -طبری،محمد بن جریر،تاریخ الأمم و الملوک،ج 5ص385؛ابن نماحلی،نجم الدین جعفربن محمد،مثیرالأحزان ص 39. [3] -الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد،ج2ص70- 76. [4] -جزری،عزالدین ابن اثیر،الکامل فی التاریخ،ج4ص50. [5] -«ثعلبیه»نام یکی ازمنزلگاه های نزدیک کوفه است که امام حسین(علیه السلام) درمسیرخود از آن جاگذشتند. این مکان،به نام ثعلبه،مردی ازبنی اسد است؛ که در آنجا فرود آمده وساکن شده وچشمه ای حفرکرده بود؛ (یاقوت حموی،شهاب الدین ابوعبد الله، معجم البلدان،ج2ص78-79. در این محل که قناتی داشته، امام حسین7بار افکندند؛ و یک شب آن جاماندند. 6_الارشادفی معرفه حجج الله علی العباد،ج2ص74 7_مقرم،عبدالرزاق مقال الحسین7ص194شیخ صدوق،الامالی،ص154 8_الخرائج والجرائح،قطب الذین الراوندی،ج2ص577 9_منیه المرید،ص375 10_الکافی(ط،الاسلامیه)ج1ص31 11_الارشادفی معرفه حجج الله علی العباد،ج2ص91. 🤲التماس دعای فرج🤲 (((ص دوم)))