🟣 مواظب انقلابّیونِ ضدِ انقلاب باشید❗️ 💥 مهمترین خطرِ برخی نمایندگان و مسئولین ✍ #محمدصادق_ابوالحسنی 1⃣ اگر می‌خواهیم ابعاد قدرت انتخاباتی ملت ایران را عمیق‌تر از مسائل روزمره بنگریم، بایستی به تاثیرات آن در سطوح ملی، قارّه‌ای و جهانی توجه کنیم. همین مسئله موجب می‌شود که کنشگری یک نماینده مجلس را صرفاً سیاسی، بویژه جناحی نبینیم. یک نماینده شیعه در انقلاب اسلامی، باید از عمق استخوان به اصول و مبانی تشیّع و هویت ملی ایران پایبند باشد و اهل غرب‌زدگی و غرب‌گرفتگی نباشد. به همین جهت، نگرانی من از پاره‌ای از نمایندگان و مسئولینی است که در لیست‌های انقلابی جا خوش کرده‌اند و در عرصه سیاست داخلی و خارجی، گاه به شکل انقلابی تند و تیز هم جلوه می‌کنند اما وقتی وارد عرصه اقتصاد و فرهنگ می‌شوند، می‌بینید کاملاً یک تکنوکرات لیبرال و کنشگر سکولار هستند. خطر اینها به مراتب از غربگرایانی که آشکارا ضد انقلاب هستند بیشتر است. کم نیستند مسئولینی که هیچ برنامه‌ای برای امور فرهنگی ندارند و اگر پایش بیفتد، فرهنگ را به پای مسائل سیاسی و اقتصادی قربانی می‌کنند. من همین الان در مجامع آکادمیک اساتید و نویسندگانی را می‌شناسم که خود را نظریه‌پرداز انقلابی جا می‌زنند و در عرصه سیاسی از انقلاب دفاع می‌کنند، ولی می‌بینی در عرصه معرفت‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، اقتصاد و... که وارد می‌شوند، کاملاً مبانی سکولار و ضد اسلامی را ترویج می‌کنند. 2⃣ این چه نوع انقلابی بودن است؟ مگر می‌شود همان حرف‌های ضد انقلاب را با رنگ و لعاب متفاوت به خورد ملت داد؟ شک نکنید که از آغاز انقلاب تاکنون، بیشترین ضربه را همین‌ها زدند و چه بخواهند یا نخواهند، عملاً پروژه "مسخ انقلاب" را تعقیب می‌کنند. باز خطر برخی ضد انقلاب‌های صریح به مراتب کمتر است چون پیچیدگی زیادی ندارند ولی گاه همین‌ دو چهره‌ها مردم را دلسرد می‌کنند! لذا به هوش باشید که در زمان ما نمایندگانی هستند که دچار این آفتند ولی گاه شدیداً ژست انقلابی دارند و گاه خود اینها بزرگترین مانع در راه تحقق اصلاحات فرهنگی - اقتصادی در مجلس هستند. لذا شعار فرهنگی زیاد می‌دهند ولی می‌بینید مقابل نهادینه‌کردن فرهنگ اسلامی از جمله عفاف و حجاب و یا مقابله با بانکداری ربوی می‌ایستند و اگر طرحی در این زمینه به راه افتد، آن را از دور خارج می‌کنند. بدین‌گونه در لغزشگاه‌ها و بزنگاه‌های حساس، مقابل آرمان‌های انقلاب نیز صف‌بندی می‌کنند. چرا؟ 3⃣ چون اولاً خوانش تمدنی نمی‌دانند و درک عمیقی از نظام‌واره فکری - فرهنگی - اقتصادی - سیاسی موجود ندارند؛ چه در منظومه هویت و حاکمیت اسلامی و چه در شناخت لایه‌های نوین فرهنگ غرب (فرامدرن). ثانیاً: کمال و جامعیت اسلام را برای سامان دادن به جوامع بشری باور ندارند (هرچند ناخودآگاه). ثالثاً: هویت اسلامی و انقلابی را از سرچشمه کتاب الله و عترتی نگرفته‌اند. ضمناً ریشه‌های تاریخی انقلاب اسلامی و منظومه فکری امام خمینی (ره) را بازخوانی نکرده‌اند و هویت انقلابی را تشخیص نمی‌دهند؛ لذا می‌بینید فرق عدالت اسلامی را با عدالت سوسیالیستی و همچنین اقتصاد اسلامی را با نئولیبرالیستی نمی‌دانند. حتی گاه دچار التقاط می‌شوند به جای الگودهی اصیل در عصر انقلاب اسلامی، سراغ تئوریزه‌کردن آموزه‌های اخوان المسلمین و برخی سلفی‌گرایان شبه انقلابی می‌روند. مباحث معرفتی تشیّع را با بن‌مایه‌های صوفیگری و اخلاق سکولار در هم می‌آمیزند. وانگهی، خدا نکند کسی به لحاظ عاطفی و قلبی، دل در گروی آموزه‌های ضد اسلامی نیز داشته باشد. اگر می‌بینید گاه دولت‌ها عوض می‌شوند اما برخی سیاست‌های غلط فرهنگی و اقتصادی با قوت استمرار می‌یابد، ریشه در این امر دارد که عرصه فرهنگ را بر سیاست و اقتصاد حاکم‌ نمی‌بینند. بعضی‌ها خیال می‌کنند فلان نماینده چون محافظه‌کار است، چنین می‌کند اما مسئله عمیق‌تر است و به همین موضوع بر می‌گردد. البته من مخالف استفاده از دستاوردها و پیشرفت‌های مثبت بشری و جهانی در چارچوب منطقی و شرعی نیستم؛ بلکه با انحراف و التقاط مخالفم. خلاصه، در انتخابات بایستی مواظب نمایندگانی از این دست باشیم که ادعای انقلابی بودن دارند، ولی عملاً می‌خواهند فرهنگ و اقتصاد لیبرال و غربی را به اسم دولت یا مجلس انقلابی به کرسی بنشانند. اگر بعداً همین عناصر ریاست کمیسیون‌های فرهنگی و اقتصادی مجلس را به دست گیرند که واویلاست. لذا یکی از مهمترین وظایف رای دهنده، مرزبندی و فاصله‌گرفتن از این طیف است. بایستی رویه آنها را اصلاح کرد و اگر نمی‌پذیرند، با مشارکت انتخاباتی، آنان را از قطار تصمیم‌سازی و هویت سوزی پیاده ساخت. مصادیق زیادی برای این مسئله سراغ دارم که امروز هم در برخی لیست‌های رنگارنگ به چشم می‌خورد و ان شاء الله در وقت مقتضی با شما عزیزان در میان خواهم گذاشت. ╭────────────╮ 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir ╰────────────╯