💠 غذا دادن به ديگران از نظر احكام شرعى 💬اقسامى دارد که در اينجا به چند قسم آن اشاره مى‏شود: 🔹1. اطعام واجب‏ الف) اطعام فقرا در و ‏ مانند كفاره خوردن عمدى روزه كه يكى از موارد آن اطعام 60 فقير است براى هر روز و كفاره شكستن قسم كه بايد ده فقير را اطعام كند و يا در كفاره نذر يكى از موارد آن اطعام 60 فقير است. (1) 🔹ب) اطعام همسر و فرزندان اطعام همسر و فرزندان به اندازه برطرف شدن نياز او بر شوهر واجب است. مقدار و كيفيت آن بستگى به شئون خانوادگى و موقعيت اجتماعى زن دارد. (2) 🔹ج) اطعام اسير (3) واجب است اطعام اسير و سيراب كردن او در صورت . 👈 امام على عليه السلام فرمود: اطعامُ الاسير و الاحسان اليه حق واجب‏ (4) اطعام اسير و نيكى به او حقى است واجب. 👈 امام صادق عليه السلام فرمود: اطعامُ الاسير حقٌّ عَلى مَن أَسرَه‏ (5) اطعام اسير حقى است بر گردن كسى كه او را اسير نموده. 🔹د) اطعام 👈 مسأله: بر هر مسلمانى واجب است مسلمان ديگرى را كه نزديك است از گرسنگى يا تشنگى بميرد نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد. (6) 📚 پی‌نوشت: 1. فرهنگ فقه، ج 1، ص 581 2. جواهر، ج 31، ص 331 3. جواهر، ج 21 ص 130 4. وسائل الشيعه، ج 15، ص 182 5. همان مدرك 6. توضيح المسائل مراجع، م 2635؛ جواهر، ج 36، ص 432 📖@moogharrabon