این متن را تا انتها بخونید🔻 «رضا کارگر» سال ۶۱ در عملیات رمضان مفقودالاثر شد. سال ۸۳ خبر آوردند که دیگه منتظر نباشید. اثری از رضا نیست و شهید جاویدالاثر است. برایش مراسم گرفتند و در گلزار شهدای شریف‌آباد اردکان یزد سنگ قبر گذاشتند. چیزی نگذشت که پدر شهید دق کرد و از دنیا رفت. مادر شهید اما همچنان منتظر است. حالا چهل سال گذشته و مادر همچنان منتظره. برای پیرزن دیگه هیچ حس و حالی نمونده. فقط انتظار و انتظار. امروز در آخرین روز پاییز، تابوت شهید گمنامی را بردند خونه پیرزن. تابوت را گذاشتند کنار بستر مادر. عکس‌های رضا را هم گذاشتند بالای سرشون. عکسی که از این لحظه گرفتند رو ببینید. مادر، رضا، شهید گمنام! امشب، شب یلداست و معمولا همه مهمون مادراشون هستند. امروز هم رضا برای مادرش هدیه آورد. اگر خواستید این حس را بهتر بفهمید شاید فیلم شیار ۱۴۳ رو ببینید یه کم، یه کم حس کنید. اگر می‌تونید این عکس را برای همه مردم ایران بفرستید... خودم فقط یه جمله می‌نویسم: «مادر، عشق، پسر!» https://eitaa.com/eslamesyasi