🔹نگاهی به روزه از منظر روان‌شناسی اجتماعی ابراهیم اخوی/ مدیر مأوا 1️⃣ هم‌نوایی با محرومان يكي از آثار اجتماعي روزه، درس مساوات و برابري در ميان افراد اجتماع است زيرا با انجام اين دستور مذهبي افراد برخوردار هم وضع گرسنگان و محرومان اجتماع را به طور محسوس درمي‌يابند و هم با صرفه‌جويي در غذاي روزانه خود مي‌توانند به كمك آنها بشتابند.(تفسیر نمونه، ج1،ص 455) امام صادق(ع) نيز با اشاره به اين پيامد نيكوي روزه مي‌فرمايد: «خداوند روزه را از آن رو واجب كرد كه دارا و محتاج در آن برابر گردند.»(من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 43، ح1) ارزش اين توجه به نيازمندان تا جايي است كه پيامبر مهر و رستگاري، ماه مبارك رمضان را چنين توصيف مي‌كنند: «رمضان ماه خدا و بهار فقيران است». (ثواب الاعمال، ص 84، ح5) 2️⃣ تغییرات مثبت اجتماعی روزه‌داراي فرهنگ مخصوص خود را دارد و روزه‌داران در ماه مبارك رمضان، بيشتر با واژه‌هاي مربوط به اين فرهنگ سر و كار پيدا مي‌كنند. طبق تحقيقات، در ماه مبارك رمضان، 400 واژه مربوط به فرهنگ روزه بين 3 تا 10 برابر بيشتر از ساير ماه‌ها به كار مي‌روند؛ عبارت‌ها و واژه‌هايي چون «ببخشيد»، «عذر مي‌خواهم»، «تلاوت»، «صدقه»، «انفاق»، «خيرات»، «احسان»، «نماز»، «روزه»، «دستگيري»، «فقرا» و... رونق خاصي پيدا مي‌كنند. (صفای باطن در پرتو رمضان، ص 13) 3️⃣ نوع‌دوستی بسياري از كدورت‌ها و ناهنجاري‌هاي اجتماعي، به‌خصوص در ارتباط‌هاي ناسالم با ديگران، ريشه در خودپرستي و خودشيفتگي دارد. با روزه‌داري فرد روزه‌دار از پيله خودپرستي خارج مي‌شود و پروانه‌وار گرد ديگر دوستان نيز خواهد گشت. توجه به همسايگان، اصلاح كدورت‌ها، بازديد از اقوام و حضور در سفره افطاري ديگران و... زمينه‌هاي پديد آمدن ارتباط‌هاي سالم و سودمند را فراهم مي‌كند. ✅مرکز مشاوره مأوا✅ @moshaveremava