کودک با دست خودش صدقه بدهد أخْبَرْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع أَنِّي‌ أُصِبْتُ‌ بِابْنَيْنِ‌ وَ بَقِيَ لِي بُنَيٌّ صَغِيرٌ فَقَالَ تَصَدَّقْ عَنْهُ ثُمَّ قَالَ حِينَ حَضَرَ قِيَامِي مُرِ الصَّبِيَّ فَلْيَتَصَدَّقْ بِيَدِهِ بِالْكِسْرَةِ وَ الْقَبْضَةِ وَ الشَّيْ‌ءِ وَ إِنْ قَلَّ فَإِنَّ كُلَّ شَيْ‌ءٍ يُرَادُ بِهِ اللَّهُ وَ إِنْ قَلَّ بَعْدَ أَنْ تَصْدُقَ النِّيَّةُ فِيهِ عَظِيمٌ. راوی (مُحَمَّدِبْنِ‏ عُمَرِبْنِ‏ يَزِيد) گوید: به امام رضا (علیه السلام) عرض کردم که دو پسر داشتم که از بین رفتند و یک پسر کوچک دیگر باقی مانده است. امام ع فرمودند: از طرف او صدقه بدهد. راوی می‌گوید زمانی که خواستم بروم امام فرمودند: به فرزندت امر کن به دست خودش صدقه بدهد، یک تکه نان یا یک مشت گندم هرچند کم باشد زیرا هر چیزی در راه خدا باشد هرچند کم، اگر نیت صادق باشد بزرگ است. الکافی، ج4، ص4. #کلامکم_نور