شعری منسوب به مرحوم ایت الله بهجت(ره) که گویا در اواخر عمرشان گفته اند⚘ با کدام آبرو، روز شمارش باشیم⚘ عصرها منتظر صبح بهارش باشیم⚘ سال ها منتظر سیصد و اندی مرد است⚘ آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم⚘ گیرم امروز به ما اذن ملاقاتی داد مرکبی نیست که راهی دیارش باشیم⚘ سال ها در پی کار دل ما افتاده یادمان رفت کمی در پی کارش باشیم⚘ ما چرا؟ خوبترین ها به فدای قدمش⚘ حیف او نیست که ما میثم دارش باشیم⚘ اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم⚘