⭕️ حرام است بر پادشه خواب خَوش چو باشد ضعیف از قوی بارکَش ➖ به مناسبت بزرگداشت روز سعدی 🔸 سعدی برخلاف خیلی از بیهوده‌سرایان امروز و دیروز، از معدود شاعرانی است که از کنار مسائل اجتماعی - سیاسیِ روزگار خود به سادگی نگذشته و نسبت به این مسائل، در قالب نظم و نثر، موضع خود را به صورت صریح یا کنایی گفته است. 🔹 نخستین باب از ابواب ده گانه بوستان که در باب است به نوعی واکنش‌های سعدی نسبت به ظلم و جورهای پادشاهان، گزمه‌ها و ریاکاری علمای دینِ زمانه‌ی خویش است. این باب، بیش از پنجاه قطعه و متجاوز از 900 بیت شعر دارد و طولانی‌ترین باب بوستان است. 🔸 یکی از زیباترین اشعار این باب، شعری است که از ویژگی‌های حاکم عادل، سرنوشت پادشاه ظالم و جامعه‌ای که حاکم ستم‌کار بر آن حکمرانی می‌کند، سخن می‌گوید: ▪️ خبرداری از خسروان عجم که کردند بر زیردستان ستم؟ ▫️ نه آن شوکت و پادشایی بماند نه آن ظلم بر روستایی بماند ▪️ خطا بین که بر دست ظالم برفت جهان ماند و او با مظالم برفت ▫️ خنک روز محشر تن دادگر که در سایه‌ی عرش دارد مقر ▪️ به قومی که نیکی پسندد خدای دهد خسروی عادل و نیک رای ▫️ چو خواهد که ویران شود عالمی کند ملک در پنجه‌ی ظالمی ▪️ سگالند از او نیکمردان حذر که خشم خدایست بیدادگر ▫️ بزرگی از او دان و منت شناس که زایل شود نعمت ناسپاس ▪️ اگر شکر کردی بر این ملک و مال به مالی و ملکی رسی بی زوال ▫️ وگر جور در پادشایی کنی پس از پادشاهی، گدایی کنی ▪️حرام است بر پادشه خواب خَوش چو باشد ضعیف از قوی بارکَش ▫️ میازار عامی به یک خردله که سلطان شبان است و عامی گله ▪️ چو پرخاش بینند و بیداد از او شبان نیست، گرگ است، فریاد از او ▫️ بد انجام رفت و بد اندیشه کرد که با زیردستان جفا، پیشه کرد ▪️ بسستی و سختی بر این بگذرد بماند بر او سالها نام بد ▫️ نخواهی که نفرین کنند از پَسَت نکوباش تا بد نگوید کَسَت 🎬 @Mostazafin_TV