⭕️ درباره‌ی مطالبه‌گری؛ از رسانه تا شورای شهر 🖋 : ◀️ گاهی مخاطب این پرسش هستم: «چرا قبل از ورود به شورای شهر، مطالبه‌گر بودی و بعد از ورود به شورا، مطالبه‌گری نمی‌کنی؟» اگر در توانم باشد اینگونه توضیح می‌دهم: 🔹 ۱. معنای مطالبه‌گری چیست؟ یعنی تلاش آگاهانه و آشکار برای تاثیرگذاری در تغییر وضع موجود و نزدیک شدن به وضع مطلوب. این، همان است. 🔹 با این معنا، هرکس در هر موقعیتی که هست، باید مطالبه‌گر باشد. کسی که فقط یک رسانه‌ی شخصی دارد در همان رسانه، مطالبه‌گری می‌کند؛ نقد می‌نویسد، سؤال می‌کند، تحلیل می‌دهد و... . اما آن‌که در جایگاهی قرار گرفته که امکان تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری دارد، فراتر از نقش یک فعال رسانه‌ای عمل می‌کند. نقدها و نظرها و تحلیل‌هایش باید در تصمیماتی که می‌سازد و می‌گیرد، نمود پیدا کند؛ یعنی عدالت‌خواهی در میدان عمل. با این تعریف، مردم نباید از منِ عضو شورای شهر بپذیرند که در تصمیمات اساسی مدیریت شهر، بی‌تاثیر و منفعل و تماشاگر باشم اما صبح تا شب در پیج اینستاگرامم دادوهوار راه بیندازم! 🔹 نباید از یک عضو شورا که بر اساس قانون، اختیارات و امکان‌های عملی برای تصمیم‌سازی و نظارت دارد، انتظار بازی در نقش یک اینستابازِ پرحرف را داشت! اگرچه بازی در این نقش برای همه، سهل‌تر و جذاب‌تر است. 🔸 ۲. حالا این پرسش پیش می‌آید که «خب؛ پذیرفتیم تو دیگر صرفاً یک فعال رسانه‌ای نیستی و مسئولیت دیگری هم در مطالبه‌گری داری. آیا در مسئولیت جدید، مطالبه‌گر هستی؟» 🔸 و پاسخ من: لااقل تا اینجای کار، بله. هم سعی کرده‌ام گزارش درستی از وضع موجود و مسائل اساسی شهر به مردم بدهم، هم اینکه به اندازه‌ی وسع، در جهت اصلاح اوضاع، به شیوه‌های مختلف، تاثیرگذار باشم. فهرست مسائلی که پیگیرشان بوده‌ام و شیوه‌ی ورودم به آنها، می‌تواند معیار ارزیابی این ادعا باشد. 🔺 در فرصتی دیگر، این فهرست و شیوه‌ی مطالبه‌گری‌ام را شرح می‌دهم. 🎬 @Mostazafin_TV