✅👆گرای اشتباه ندهید... ✅یکی از معاونین دولت اسبق، در مصاحبه ای برای توسعه ایران و رهایی از تحریم ها نسخه پیچیده و بیان نموده: " ما باید بفهمیم که راهی جز مذاکره وجود ندارد". 🔹نسخه مذاکره در پاسخ به مسئله تحریم در همه دولت ها به فراخور شرایط و اقتضائات موجود در دستور کار بوده و اساسا نظام جمهوری اسلامی لحظه ای برای رفع تحریم از طریق گفتگوی های دو و چندجانبه در شرایط برابر، در هیچ دوره‌ای درنگ نکرده است و چه بسا در دوره‌‌ای حتی با وجود عبور از خطوط قرمزش، با دولت وقت بیشترین همراهی گردید تا مسئله تحریم حل شود. اتفاقا همین فرد مصاحبه کننده که در دلسوزی وی برای کشور تردیدی نداریم، هشت سال معاون اول دولتی بوده که بیشترین مذاکره را با تحریم کنندگان داشته، اما نتیجه آن از زبان یکی از اعضای کابینه همین دولت، چیزی جز تقریبا هیچ نبوده است. 🔹بنابراین اصل مذاکره محل مناقشه نیست. اما از طرفی اینکه تنها راه‌حل را مذاکره بدانیم محل اشکال است. همین نگرش که "راهی جز مذاکره" برای حل مسئله تحریم نداریم، یک دوره هشت ساله ساخت درونی اقتصاد ایران را با چالش مواجه ساخت؛ چرا که ماحصل چنین تفکری، انفعال و فراموشی ظرفیت های کشور است. 🔹البته ما تردیدی نداریم که مسئله ی مهم اقتصاد ایران تحریم است؛ اما موضوع مهم‌تر چگونگی پاسخ به این مسئله می باشد. نیاز به یادآوری نیست که تجربه برجام و مذاکره در گذشته به ما نشان داده، مادامی که امریکا تحریم را اثرگذار می داند آن را با مذاکره بر نمی‌دارد و اگر هم تحریمی را تعلیق کند، مانع از انتفاع ایران خواهد شد. 🔹از این منظر مذاکرات گذشته برای ما یک درس می باشد که تلاش برای کم اثر کردن تحریم باید در اولویت باشد. در واقع راه برداشتن تحریم، کم اثر یا بی اثر کردن تحریم است نه تمرکز بر مذاکره‌ی صرف. تحریم وقتی بی‌اثر شد، تازه امکان مذاکره و برداشتن آن فراهم می‌شود. در واقع موضوع مهم اولویت بندی راه حل ها می باشد. 🔹 نکته مهمتر اینکه عامل اساسی در بی‌اثر یا کم اثرکردن تحریم، رشد تولید از طریق درونگرایی و برون نگری اقتصادی است. یعنی ابتدا باید ظرفیت های داخلی را از حیث ساختار و منابع، فعال و بهینه سازی نمود. این نسخه همان است که دولت سیزدهم در پیش گرفت. یعنی تمرکز بر ظرفیت های کشور به عنوان اولویت اول و پیگیری همزمان برای رفع تحریم ها. ماحصل چنین رویکردی همان شد که در انتهای دولت سیزدهم اکثر قریب به اتفاق شاخص های اقتصادی بهبود یافتند (اتفاقا بخشی از منابع بلوکه شده کشور نیز رفع انسداد شد). آن هم در شرایطی که به گفته همین معاون اول محترم در اولین جلسه ایشان با شهید رئیسی، "منابع کشور ته کشیده" بود. 🔹در نهایت همه باید مواظب باشیم تا گرای اشتباه ندهیم. تجربه گذشته را مدنظر قرار دهیم و بدانیم که راه حل اولویت دار اقتصاد ایران؛ رشد تولید از طریق حداکثر نمودن بهینه سازی، صرفه جویی و بهره‌وری از عوامل تولیدِ ( زمین، سرمایه، نیروی کار) است. علی محمدی 🇮🇷شما هم با ما مطالبه گر باشید https://eitaa.com/motalebegaran313