هوالرفیق 🔸 غربتِ سالک راه خدا : کسی‌که به مقام طهارت نرسیده است، هر چقدر هم در مراتب عالیه بوده و به او عنایت شده باشد، مصاحبت و مؤانست با افرادی که در راه خدا نیستند، روح او را کثیف و آلوده نموده و به هر مقدار که این مصاحبت بیشتر باشد، بیشتر آلوده می شود؛ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ. پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: شرک در امّت من سریان و جریان دارد و از حرکت مورچه بر صخرۀ سیاه مخفی‌تر است! شرک خفی نیز موجب نجاست است و در هر کس به هر مقدار باشد، او را آلوده می‌کند. این شرک خفی در نفوسی که به آن مبتلایان و بهره‌شان از توحید کم است، تأثیر خود رل خواهد گذاشت و آن نورانیت سالک را کم‌کم می‌گیرد و آن صفای باطن را تدریجاً از بین می‌برد. لذا سالک راه خدا، تا به مقام طهارت نرسیده، باید قسمتی از عمر خود را در غربت بگذارند؛ یعنی به مقدار ضرورت و تکلیف شرعی با دیگران مرتبط باشد. 📚کتاب «گلشن احباب»، ج٢، ص ١٢٦. https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687