✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 📖 باور #تقوا امام سجاد (ع) همچنين اينگونه دعا کردهاند: «وَ أَلْهِمْنِي‏ التَّقْوَى»؛ اگر من بخواهم زبانم را كنترل كنم و به هدايت و خير مردم حرف بزنم، بايد قبل از زبان، به دلم #تقوا الهام شده باشد تا گناه نكنم. وقتي گناه نكردم، آنوقت ميتوانم مردم را به هدايت دعوت كنم و الّا به گناه دعوت ميکنم؛ چون خودم گناهكارم. لذا فرمودند: «وَ أَلْهِمْنِي‏ التَّقْوَى» يعني مسأله‌ی #تقوا را به دل من وارد كن تا قلباً باور كنم؛ و الّا كيست كه آيات #تقوا را در قرآن نخوانده باشد؟ اين آيات به گوش همه رسيده است، اما هنوز به دل وارد نشده و لذا قبول ندارند. بعضي بسيار قرآن ميخوانند ولي معصيت هم ميکنند. امام (ع) ميفرمايد: «خدايا! كاري كن که #تقوا و لزوم پياده كردن #تقوا در من، به دلم الهام شود تا قلبم باور كند كه من عبد و بنده‌ی تو هستم و بايد مطيع فرمان تو باشم. اول به من الهام كن؛ بعد زبانم، چشمم، دست و پايم همه طبق دستور خدا به كار ميافتند؛ چون همه‌ی اينها اسير #تقوا ميشوند.» اما اگر #تقوا نباشد، تمام اعضا و جوارح در اختيار نفس امّاره به سوء قرار ميگيرد و چيزي جز معصيت از او صادر نمي‌شود؛ لذا امام (ع) فرمودند: «اگر من بخواهم با زبانم مردم را هدايت كنم و كسي را گمراه نكرده باشم و به گناه دعوت نكرده باشم، قبل از آن بايد #تقوا را به من الهام كني تا باور كنم كه در طول زندگي، #تقوا واجب عيني است.» آنوقت حرف كه ميزنم، همه‌ی حرفهايم حساب شده و طبق برنامهاي كه خدا دستور داده ميشود و موجب هدايت مردم به طرف عبوديت و بندگي خدا ميشود. 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen