✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 جبر و اختیار (17) س: آیا اینکه خداوند فرموده: «سرنوشت هر کس در لوح محفوظ نوشته شده»، با اختیار سازگار است؟ ج: آنجا نوشته شده که انسان با اختیار خودش گناه می کند. اطاعت و گناه انسان با اختیار خود اوست. هنوز انجام نداده، خدا می داند که او چهل سال بعد با اختیار خودش می خواهد چه کند. خدا این را می داند. چون انسان با اختیار خودش انجام می دهد، مشکلی نیست. س: آیا سرنوشت انسان یعنی مقدّرات؟ ج: بله؛ اینکه چه کسی بناست بمیرد یا ورشکسته شود یا به مکه برود یا مریض شود. همه ی اینها. س: آیا می شود در شب قدر، سرنوشت را تغییر داد؟ ج: گفته اند در آن شب با دعا و توبه می شود. اگر انسان قبل از آن شب توبه کند و دعا کند، ممکن است. س: تأثیر دعا در سرنوشت انسان چقدر است؟ ج: خیلی تأثیر دارد. گاهی از این رو به آن رو می شود؛ لذا نباید از دعا غفلت کرد. س: نظر شما درباره ی قسمت چیست؟ ج: قسمت درست است؛ چون قسمت یعنی خدا هست و می تواند اوضاع را تنظیم کند. تنظیم یعنی قسمت. هر موجودی در اثر وجودش، آثار وجود دارد. آن آثار وجود، محدود به وجود است. این طور تقسیم شده است. این آهن هزار سال عمر می کند. عمر این انسان هم محدود است. تقسیم این قدر است. معده آدم، این قدر است و این قدر غذا جا می گیرد. تقسیمش این است. شتر، بزرگ است و این قدر جا می گیرد. تقسیم تمام این ها عادلانه است. شتر باید معده اش بزرگ باشد؛ چون می خواهد به بیابان برود و هفت روز آب و غذا گیرش نمی آید؛ اما انسان نه. انسان در شهر است و همه چیز هست. تمام این ها عادلانه است. حالا اگر شما هم بخواهی بگویی: «معده ی من هم مثل شتر، بزرگ باشد»، نمی شود؛ چون شما انسان هستی و معده ی انسان باید کوچک باشد. او هم شتر است. چیزهای دیگر هم همین طور. هر چیزی به اندازه ی خودش. س: آیا تغییر ما هم قسمت است؟ ج: بله؛ تغییر شما هم جزء قسمت است. اگر تغییر بدهی، تازه سراغ همان قسمت می رود. قسمت با دست خود شما فراهم می شود. انسان به آن طرف می رود و تیر به او می خورد. اگر اینجا می ایستاد، تیر به او نمی خورد. قسمت است. انسان به آنجا می رود و در چاه می افتد. اگر نمی رفت، نمی افتاد. قسمت با کار خود انسان مشخص می شود. س: آیا رفتن، جزء تقدیر است؟ ج: رفتن هم جزء تقدیر است. تشریع، اجبار نمی آورد. تشریع اختیاری است. به انسان گفته اند: «به جایی که خطرناک است، نرو!» او اختیار دارد. می رود و دچار خطر می شود. س: او که علم ندارد؟ ج: بله؛ علم ندارد. اگر علم نداشته باشد، معذور است و طوری نیست؛ اما اگر می توانست علم پیدا کند، تقصیر کرده و مسئول است. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen