هدایت شده از محمود کاویانی زاده
۶۲ مائده 🟥🔴🟧🟠🟨🟡🟩🟢🟦🔵 ✍در آيه ى گذشته، سخن از روحيّه ى كفر ونفاق اهل كتاب بود، در اينجا بيان فسادهاى اخلاقى و اجتماعى و اقتصادى آنان است. «سُحت» در اصل به معناى جدا كردن پوست و نيز به معناى شدّت گرسنگى است، سپس به هر مخصوصاً گفته شده است، زيرا اين گونه اموال، صفا و طراوت و بركت را از اجتماع انسانى مى برد. همان طور كه كندن پوستِ درخت باعث پژمردگى يا خشكيدن آن مى گردد. بنابراين «سُحت» معناى وسيعى دارد و اگر در بعضى روايات مصداق خاصّى از آن ذكر شده، دليل اختصاص نيست. (134) ----- 134) تفسير نمونه. 🗣 در از منحرفان، بايد انصاف داشت. «كثيراً منهم» (نه تمام آنها) 🍀 سيماى جامعه اسلامى، سبقت در خيرات است، «يسارعون فى الخيرات» (135) ولى سيماى جامعه كفر و نفاق، سبقت در فساد است. «يسارعون فى الاثم والعدوان» 🤦 بدتر از «اثم» و «عدوان» و «سُحت»، عادت به فساد و سرعت در آن است