۱۰۵ مائده ✍بعضى اين آيه را دستاويز قرار داده و مى گويند: وظيفه ى هر كس تنها حفظ خود است، و ما مسئول گناه ديگران و و آنان نيستيم! در پاسخ آنان مى گوييم: با وجود آيات و روايات متعدّد كه همه نشان از وجوب امر به معروف و نهى از منكر دارد، بايد گفت: مراد اين آيه رها كردن اين دو وظيفه نيست، بلكه مراد آن است كه اگر امر و نهى صورت گرفت، ولى اثر نكرد شما ديگر وظيفه اى جز حفظ خود نداريد. (205) علاوه بر آنكه حفظ جامعه از گناه به وسيله ى امر به معروف و نهى از منكر، يكى از مصاديق «حفظ خويشتن» است. - در راه حقّ، از تنهايى نترسيم. - اوّل خودسازى، سپس جامعه سازى. - در راه نجات ديگران، خودتان غرق نشويد - چنان بايد تربيت شويم كه فساد محيط و جامعه در ما تأثير نگذارد. - از خارج، كسى به شما آسيب نمى زند. اگر شكست بخوريد، از خودتان است. - رفتار و كردار انسان در دنيا، فرجام او را در روشن مى كند.