۲۰۵ اعراف 🍀🍀🍀❤️❤️🍀🍀🍀 ✍در آيه ى قبل، #آداب_تلاوت_قرآن بيان شد و اين آيه #آداب_ذكر_دعا مى باشد كه بايد با تضرّع و خشوع و بيم و اميد همراه باشد. بعضى گفته اند مراد از «ذكر» در اين آيه، نمازهاى واجب در شبانه روز است. و از ابن عباس نقل شده كه بر اساس اين آيه، امام جماعت بايد در نماز صبح و شب قرائتش با صداى بلند باشد به مقدارى كه مأمومين بشنوند، نه زيادتر از آن. - ياد خدا وقتى غفلت زدايى مى كند كه بدون تظاهر و سر وصدا باشد، وگرنه خودش نوعى سرگرمى و غفلت مى شود. «تضرّعاً و خيفةً و دون الجهر» - آن ذكر و يادى بيمه كننده ى انسان است كه عاشقانه و سوزناك و پيوسته و در هر صبح و شام باشد. «تضرّعاً... بالغدوّ و الاصال» - در آغاز هر روز و هنگام شروع به كار و تصميم گيرى و در پايان هر روز و هنگام جمع بندى و نتيجه گيرى بايد به ياد خدا بود. «بالغدوّ و الاصال»