امام خمینی (ره) در مورد مناجات شعبانیه می‌فرمایند: «من ندیده‌ام در ادعیه، دعایی را که گفته شده باشد همه امام‌ها این دعا را می‌خواندند ... من یادم نیست که در یک دعای دیگری دیده باشم که همه ائمه این را می‌خواندند. این مناجات شعبانیه برای این است که همه را مهیا کند برای ضیافت الله.» حیف است دعایی که همه امامان می‌خواندند را حداقل یک‌بار نخوانیم! إِلَهِی لَوْ أَرَدْتَ هَوَانِی لَمْ تَهْدِنِی وَ لَوْ أَرَدْتَ فَضِیحَتِی لَمْ تُعَافِنِی خدایا اگر خواری ام را می خواستى، هدایتم نمی نمودى و اگر رسوای ام را خواسته‏ بودى، عافیتم نمی بخشیدی. إِلَهی هَب لی قَلباً یُدنیهِ مِنکَ شَوقُهُ و لِساناً یُرفَعُ إِلَیکَ صِدقُهُ و نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنکَ حَقُّهُ [خدای من] به من عطـا کن دلی که شـوق، او را به تـو نزدیک کند. آلودگی ما به مادیات وگناه این شـوق را در دل می‌میراند، اُنس ما با قـرآن، دعـا، نوافـل و درست به‌جا آوردن فرائـض این شـوق را در دل برمی‌انگیزد. زبانِ صادق، سخن باصداقت حرفی که در آن شائبه‌ای از مادّیت و خودخواهی و هواپرستی نباشد، این سخنی است که به سمت خدا بالا می‌رود. نگاهِ حقیقت‌آمیز؛ نگاهِ حقانی به مسائل، نه نگاهِ جانبدارانه، هوسگرانه و کاسبکارانه. مسائل را با نگاه طرفداری از حق، دنباله‌ی حق بودن، با این نظر نگاه کنیم.   آن‌وقت این نگاه به خدا نزدیک میشود. 《 مقام معظم رهبری حفظه الله》