چند آیه برای تأمل:
سوره هود آیات 31 تا 36
نشان دادن راه رهایی از شرک ربوبی از طریق توجه به آفریدگاری و لوازم آن از جمله تصرفات گوناگون در مخلوقات و توجه به سیستم هماهنگ تعامل کننده جهت رفع نیازهای انسان و دیگر مخلوقات در روزی رسانی
با هم تلاوت کنیم و سپس تأمل
قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ مَن يخُْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يخُْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ مَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَ فَلَا تَتَّقُونَ(31)
فَذَالِكمُُ اللَّهُ رَبُّكمُُ الحَْقُّ فَمَا ذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنىَ تُصْرَفُونَ(32)
كَذَالِكَ حَقَّتْ كلَِمَتُ رَبِّكَ عَلىَ الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنهَُّمْ لَا يُؤْمِنُونَ(33)
قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمَُّ يُعِيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمَُّ يُعِيدُهُ فَأَنىَ تُؤْفَكُونَ(34)
قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يهَْدِى إِلىَ الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ يهَْدِى لِلْحَقِّ أَ فَمَن يهَْدِى إِلىَ الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يهَِدِّى إِلَّا أَن يهُْدَى فَمَا لَكمُْ كَيْفَ تحَْكُمُونَ(35)
وَ مَا يَتَّبِعُ أَكْثرَُهُمْ إِلَّا ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنىِ مِنَ الحَْقِّ شَيًْا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمُ بِمَا يَفْعَلُونَ(36)
ترجمه:
بگو اى محمد چهكسى شما را از آسمان و زمين روزى مىدهد و يا چهكسى مالك [و خالق] گوش و چشمهاست و چهكسى زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مىسازد و چهكسى امور [جهان] را تدبير مىكند به زودى [در پاسخ] مىگويند خدا بگو پس چرا تقوا پيشه نمىكنيد [و از خدا نمىترسيد].
اينچنين است خداوند پروردگار به حق شما بااينحال بعد از حق جز گمراهى وجود دارد پس چرا [از پرستش او] روى مىگردانيد.
اينچنين فرمان پروردگارت بر فاسقان مسلم شده كه آنها [پس از اينهمه طغيان و گناه] ايمان نخواهند آورد.
بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما آفرينش را ايجاد و سپس باز مىگرداند بگو تنها خدا آفرينش را ايجاد كرده سپس باز مىگرداند بااينحال چرا از حق روىگردان مىشويد.
بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما به سوى حق هدايت مىكند بگو تنها خدا به حق هدايت مىكند آيا كسى كه هدايت به حق مىكند براى پيروى شايستهتر است يا آنكس كه خود هدايت نمىشود مگر هدايتش كنند شما را چه مىشود چگونه داورى مىكنيد.
و بيشتر آنها جز از گمان [و پندارهاى بىاساس] پيروى نمىكنند [درحالىكه] گمان هرگز انسان را از حق بىنياز نمىسازد [و به حق نمىرساند] خداوند به آنچه انجام مىدهند آگاه است.