انسان هایے را همہ روزہ مے بینیم و تنها نظارہ گر ظاهر آن ها هستیم و از باطنشان بے اطلاعیم. ظاهر، هر چیزے است ڪہ با چشم قابل مشاهدہ است و باطن، هرچیزے است ڪہ پنهان است و قابل مشاهدہ نیست. انسانها علاوہ بر داشتن ظاهر مثل بدن و اعضا و جوارح و پوشش، باطنے هم دارند مثل فڪر و نیت و اخلاق. باطن هرڪس بخشے از وجود اوست ڪہ خصلت هاے او در آن شڪل مے گیرند؛ چہ بد و چہ خوب. اگر باطن انسان پرورشگاہ خصلت هاے بد همچون غیبت، دروغ، تهمت و … باشد، فضاے آن را تیرہ و تاریڪ خواهد ڪرد و ڪم ڪم این خصلت هاے ناپسند در روح و روان تاثیر خواهد گذاشت و در ظاهر نمایان خواهد شد. مثلا اگر ڪسے در باطن، خصلت ناپسند سوء ظن داشتہ باشد، همانطور ڪہ این خصلت، فڪر و اندیشہ او را تاریڪ مے ڪند، در سخنانش نیز ظاهر مے شود و ودر ڪار دیگران تجسس میڪند و یا بہ آنها تهمت مے زند؛بنابراین اگر خصلتے در باطن انسان باشد در ظاهر عملش هم نمایان خواهد شد حال اگر این خصائل، خداپسندانہ و نیڪو باشد، عمل انسان هم نیڪو خواهد بود و در ظاهر هم بہ خوبے جلوہ خواهد ڪرد. مثلا خصلت خیرخواهے اگر در باطن فردے قرار گیرد ڪم ڪم در ظاهرش نمایان مے شود و دیگران هم او را فردے خیرخواہ مے نامند چرا ڪہ ظاهر ڪارهایش خیرخواهانہ است و بہ باطن خوب و خیرخواهانہ اش پے خواهند برد. اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً خدایا آخر و عاقبت ما را ختم بہ خیر ڪن #ڪلبہ_تنهایے_من @my_lonelycottage i