🔳لابی باکو، بازنده بزرگ تعطیلی سفارت
▪️ایران دلایل بسیاری دارد که نخواهد عباس موسوی را به تهران بازگرداند، همانگونه که در یادداشت روز گذشته نوشتیم، باکو درخواست‌های غیرمنطقی و عجیبی از ایران دارد که به هیچ عنوان قابل اجرا نیست. در تماس سیدابراهیم رئیسی با دیکتاتور باکو نیز بر اساس برخی شنیده‌ها، به علیف گفته شد که پنبه تغییر مرزها در قفقاز را از گوش خارج کند و این مساله به هیچ عنوان روی نخواهد داد. به نظر می‌رسد که در این تماس تلفنی علیف شرط و شروطی برای تعطیل نکردن سفارت گذاشته که رئیس جمهور ایران به درستی با آن مخالفت کرده است.
▪️به زبان خیلی ساده‌تر؛ علیف به همان شکلی که سفارت را تعطیل کرد، چند ماه و شاید هم چند هفته دیگر دست از پا درازتر ناچار به بازگشت است و این بار هم می‌گوید چون ایران تضمین برقراری امنیت سفارت را داده است (اصولا برقراری امنیت در داخل محوطه سفارت بر عهده رژیم باکو بوده و ایران در این زمینه هیچ مسوولیتی نداشته است) ما دوباره به تهران باز می‌گردیم. این موضوع را باید مدنظر قرار داد و تاکید داشت که الهام علیف به خوبی بر این مساله واقف است که بعد از این هم به خواسته‌های نامشروعش دست پیدا نخواهد کرد.
▪️یک سوالی که مطرح می‌شود این است چرا وزیر خارجه، مجلس و حتی معاون سیاسی رئیس جمهور در این مورد نوشتند و حسین امیرعبداللیهان حتی حاضر شد تا پروتکل‌های دیپلماتیک در این زمینه را هم زیر پا گذاشته و با سفیر خانواده علیف نشست خبری برگزار کرده و حتی به شکل رقت‌انگیزی در بیمارستان شهدای تجریش حاضر شود؟ به نظر می‌رسد همه این تلاش‌ها با علم به این صورت گرفته که رژیم باکو با مشورت عوامل رژیم صهیونیستی، ترکیه و انگلیس تصمیم خودش را برای تعطیلی سفارت گرفته بود و به هیچ عنوان نمی‌شد جلوی آن را گرفت.
▪️به همین دلیل اگر تماسی صورت گرفت، اگر صحبتی شد و اگر در این حوزه رفتار خارج از قواعدی دیده شد، صرفاً برای اتمام حجت بوده است. به هر حال هم لابی باکو در تهران بسیار قدرتمند و پولدار است و خیلی ساده متنی را می‌نویسد و برای خبرگزاری‌های داخلی می‌فرستد تا به اسم گفت‌وگو یا یادداشت برایشان منتشر کنند و هم چون ارتباطات قوی در سطح قدرت دارند برای آنکه در آینده جایی حرف مفت نزنند، نیاز بود حجت را تمام کرد و به خود این جماعت هم ثابت نمود که علیف در این ماجرا هم شما را قال گذاشت و عملاً با تعطیلی سفارت، آن‌ها تنها ماندند.
▪️نگاهی به موضع‌گیری لیدرهای لابی باکو در سطح کشور که روز گذشته در برخی خبرگزاری‌ها شاهد آن بودیم نشان می‌دهد که آن‌ها هم شوکه شده‌اند و برایشان غیرقابل هضم بود که ارباب باکویی به این شکل تصمیم به تعطیلی سفارت گرفته و در این زمینه با آن‌ها صحبت هم نشود. به نظرم این بعد ماجرا بسیار جالب توجه است؛ آنچه روی داد یک پله بالاتر از این لابی‌ها صورت گرفت. اینکه چرا علیف این بار عمله و عکره خود را در تهران خبر نکرد به این باز می‌گردد که این لابی باوجود آنکه در این چند سال میلیون‌ها دلار پول گرفتند، اما موفق به برآورده کردن حتی یکی از خواسته‌های این رژیم نشده‌اند.
▪️به همین دلیل، علیف سردرگم از انجام ماموریتی که در لندن برای او تعریف کرده‌اند دست به آخرین قمار ممکن زد. حالا او نه تنها همه پل‌های پشت سرش را خراب کرده، بلکه نمی‌تواند از این به بعد مدعی روابط برادرانه، دوستانه و همکاری اقتصادی از جانب ایران باشد. هر چند که بعید است مسوولان در تهران کریدور باکو به نخجوان که از ایران می‌گذرد را تعطیل کرده و یا حتی از انتقال گاز و مایحتاج به این منطقه نخجوان جلوگیری کنند، اما ابزارهای ایران برای اثرگذاری بر این رژیم قابل توجه است و مهمترین این ابزار نیز در دریای کاسپین و حرکت به سمت طرح‌هایی است که پیش از این لابی باکو به اطلاع علیف رسانده بود.
▪️در پایان باید گفت هر چند ما در طول روز گذشته و روزهای قبل از آن انتقادات شدیدی به وزارت خارجه و دولت کردیم (هنوز هم از این انتقادها دفاع می‌کنیم، چرا که ما رسانه هستیم) اما دولت هم باید در این زمینه حواسش به احساسات و غرور ملی ایرانی‌ها باشد، احساسی که برای برآورده کردن نیازهای آن باید توضیح داده شود چرا در این زمان خاص زیر پا گذاشته می‌شود. متاسفانه تا این لحظه حتی یک نفر نیامد و توضیح نداد چرا باوجود آنکه سفارت مافیای علیف در تهران تعطیل شد، ما نباید دست به این اقدام بزنیم و چرا مردم باید در این مورد حوصله به خرج دهند؟
@syriankhabar