نوبتی فوکاس قیصر روم، همیشه نگران این بود که اموالش از طرف مخالفان مورد دستبرد قرار بگیرد، به همین دلیل تصمیم گرفت تا تمام اموال خود را به یکی از دژهای مستحکم کارتاژ در شمال آفریقا بفرستد. او اموال خود را که شامل طلا، گوهر، مروارید، یاقوت و … بود را درون چند کشتی جای داد و بعد کشتی ها به طرف کارتاژ راه افتادند، اما باد مخالف باعث شد کشتی ها به جای حرکت به طرف کارتاژ به سمت ایران بیایند و تمام آن گنج به دست خسرو پرویز برسد. خسرو پرویز هم با دیدن این گنج گفت: باد این گنج گرانبها را به طرف من آورده و من از هر کس دیگری به آن سزاوارتر هستم و نام گنج را نیز «گنج بادآورد» گذاشت. همچنین گفته می شود باربد نیز که از موسیقیدان مشهور آن زمان در ایران بود به افتخار دستیابی به این گنج آهنگی به نام گنج بادآورد