نسیمِ صبح        مگر می‌وزد ز جانبِ دوست؟                 که مهربانی‌اش            از جنسِ مهربانیِ اوست                     فضای سینه            می‌انبارم از هوای سحر               مگر نه هر چه که        از دوست می‌رسد نیکوست؟! #حسین_منزوی