🔰 ملاصدرا در نگاه علمای معاصر ▫️ملاصدرا در فرمایشات مقام معظم رهبری حفظه‌الله؛ ▫️مكتب فلسفى صدرالمتألّهين همچون شخصيت و زندگى خود او، مجموعه‏اى در هم تنيده و به وحدت رسيده‏ چند عنصر گران‌بها است. در فلسفه‏ او از فاخرترين عناصر معرفت يعنى عقل منطقى و شهود عرفانى و وحى قرآنى در كنار هم بهره گرفته شده و در تركيب شخصيّت او تحقيق و تأمّل برهانى و ذوق و مكاشفه‏ عرفانى و تعبّد و تديّن و زهد و انس با كتاب و سنّت، همه باهم دخيل گشته و در عمر علمىِ پنجاه‏ساله‏ او رحله‏‌هاى تحصيلى به مراكز علمى روزگار، با مهاجرت به كهك قم براى عزلت و انزوا، و با هفت نوبت پياده احرامىِ حج شدن، همراه گرديده است. همان‏‌گونه كه فلسفه‏ صدرايى كه خود او به حق آن را حكمت متعاليه ناميده در هنگام پيدايش خود، نقطه‏ اوج فلسفه‏ اسلامى تا زمان او و ضربه‏‌اى قاطع بر حملات تخريبى مشكّكان و فلسفه‏ ستيزان دوران‌هاى ميانه‏ اسلامى بوده است. امروزه پس از بهره‏‌گيرى چهار صدساله از تنقيح و تحقيق برجستگان علوم عقلى، و نقد و تبيين و تكميل در حوزه‏ هاى فلسفه، و وَرز يافتن با دست تواناى فلاسفه‏ نامدار حوزه‏‌هاى علمیه به‏ ويژه در اصفهان و تهران و خراسان، نه تنها استحكام بلكه شادابى و سرزندگى مضاعفى گرفته و می‌تواند در جايگاه شايسته‏ خود در بناى فرهنگ و تمدن، بايستد و چون خورشيدى در ذهن انسان‌ها بدرخشد و فضاى ذهنى را تابناك سازد. مكتب فلسفى صدرالمتألّهين همچون همه‏ فلسفه‏ ها در محدوده‏ مليت و جغرافيا نمیگنجد و متعلق به همه‏ انسان‌ها و جامعه‏‌ها است. همواره همه‏ بشريت به يك چهارچوب و استخوان‏بندى متقن عقلانى براى فهم و تفسير هستى نيازمندند. هيچ فرهنگ و تمدنى بدون چنين پايه‏ مستحكم و قابل قبولى نمی‌تواند بشريت را به فلاح و استقامت و طمأنينه‏ روحى برساند و زندگى او را از هدفى متعالى برخوردار سازد. و چنين است كه به گمان ما فلسفه‏ اسلامى به‏ ويژه در اسلوب و محتواى حكمت صدرايى، جاى خالى خويش را در انديشه‏ انسان اين روزگار می جويد و سرانجام آن را خواهد يافت و در آن پابرجا خواهد گشت. پيام به كنگره‏ بزرگداشت صدر المتألّهين، ص۱۸، اول خردادماه ۱۳۷۸ ▫️ فلسفه‏ اسلامى، پايه و دستگاهى بوده كه انسان را به دين، خدا و معرفت دينى نزديك می كرده است. فلسفه براى نزديك شدن به خدا و پيدا كردن يك معرفتِ درست از حقايق عالم وجود است؛ لذا بهترين فلاسفه‏ ما - مثل ابن سينا و ملّا صدرا - عارف هم بوده‏ اند. اصلًا آميزش عرفان با فلسفه در فلسفه‏ جديد - يعنى فلسفه‏ ملّا صدرا - به‏ خاطر اين است كه فلسفه وسيله و نردبانى است كه انسان را به معرفت الهى و خدا می رساند؛ پالايش می‌كند و در انسان اخلاق به وجود می‌آورد. ما نبايد بگذاريم فلسفه به يك سلسله ذهنيّات مجرّد از معنويت و خدا و عرفان تبديل شود. راهش هم تقويت فلسفه‏ ملاصدراست؛ يعنى راهى كه ملاصدرا آمده، راه درستى است. آن فلسفه است كه انسان را وادار میكند هفت سفر پياده به حج برود و به همه‏ زخارف دنيوى بى‏‌اعتنايى كند. البته نمى‏‌خواهيم بگوييم هركس در اين دستگاه فلسفى قرار نداشته باشد، اهل دنياست؛ نه، اما اين راه خوبى است. راه فلسفه بايد راه تديّن و افزايش ارتباط و اتّصال انسان به خدا باشد؛ اين را بايد در آموزش فلسفه، در تدوين كتاب فلسفى، در درس فلسفى و در انجمن فلسفه - همين كه به آن اشاره شد - رعايت كرد. اهل فلسفه‌هایى كه ما قبلًا ديده بوديم، همه همين‏طور بودند؛ كسانى بودند كه از لحاظ معنوى و الهى و ارتباطات قلبى و روحى با خداوند، از بقيه‏ افرادى كه در زمينه‏ هاى علمىِ حوزه كار مى‏ كردند، بهتر و زبده‏تر و شفّافتر بودند. بيانات در ديدار گروهى از فضلاى حوزه‏ علميه‏ قم، سال ۱۳۸۲ ▫️در فلسفه، ملاصدرا، بزرگترين فيلسوف همه‏ تاريخ فلسفه‏ اسلامى، متعلّق به زمان صفويه است. ميرداماد، مربوط به زمان صفويه است. فيض كاشانى عارف معروف مربوط به زمان صفويه است. لاهيجى متكلّم و فيلسوف معروف متعلّق به زمان صفويه است. بيانات در جمع دانشجويان دانشگاه تهران، سال ۱۳۷۷ #ملاصدرا #مقام_معظم_رهبری 💢موسسه آموزشی پژوهشی نفحات Https://eitaa.com/nafahat_eri